نقد، بررسی و نظرات کتاب بعد بعدی - حمیدرضا ذاکری مروست

نسبتا خوب بود حس این رو داشتم که توی نویسنده خواب‌هایی که ذهنش رو درگیر کرده رو در قالب کتاب ارائه داده در هر صورت این موضوع و خط داستانی همیشه جالب بوده اینکه بعد‌های دیگه بررسی بشه هیجان انگیزه اما اتفاقی که غیر ممکنه اینه که فرضیه بعد‌های بعدی، جهان‌های موازی و چه و چه و چه و هزاران شگفتی دیگه تایید قطعی بشند. ما خوندیم و دونستیم و شنیدیم که جهان انقدر وسیع هست که کره زمین تنها بخش بسیار بسیار کوچیکی از این دریای عظیمه و همین احساس پوچی میده اما حسی که بعد از خوندن کتاب داشتم این بود که نویسنده اطلاعات خوبی داره اما نتونسته به شکل یک کتاب خوب و قابل درک و بیان درش بیاره یعنی اطلاعاتش رو نتونسته بود درست بگنجونه داخل کتاب و جوری بود که انگار دست نوشته‌های خودش بود به هرحال همیشه این موضوع برام جالب بوده پس هر کتابی درموردش پیدا کردم رو تا حد امکان سعی کردم بخونم اما خوب بازم بر طبق چیزایی که خوندم اگر شماهم مثل من دوست دارید یک کتاب دیگه در بین کتبی که در کنار این موضوع و خط اوج این فرضیه هست بخونید کتاب رو بهتون پیشنهاد میکنم سر حوصله و ازاد بخونید.

نویسنده با اطلاعی که از جهان هولوگرافیک و جهان‌های موازی داره، داستانی در سه بخش نوشته.
خلاقیت خوبی در ایجاد حوادث داشته و به نظرم خیلی خوب تونسته بین سه بخش داستان ارتباط برقرار کنه.
اما قدر مسلم، اگه خواننده اطلاعی از جهان‌های موازی نداشته باشه، اصلا نمیتونه با داستان ارتباط بگیره.
با اینکه نویسنده سعی داشت، هیجان رو در قسمتهای مختلف داستان حفظ کنه اما من شخصا خیلی جذب نشدم.
البته شاید علت این بود که من تحت عنوان "بُعد بَعدی" تصورم داستان و یا شاید اطلاعات علمی درباره جهان ارواح بود، خیلی مجذوب نشدم.
در هر حال تلاش نویسنده برای نگارش یک داستان تخیلی در سبکی کاملا نو قابل تقدیره.

اولش از کتاب خوشم اومد
خوشحال بودم یه کتاب از یه نویسنده ایرانی پیدا کردم که در مورد اتفاقات ماورائی و انتخاب‌های انسان نوشته
ولی نتاسفانه بعد از دو یا سه فصل احساسم این شد که (با عرض پوزش از نویسنده محترم) درحال خوندن نوشته‌های یه آدم روان پریش هستم
دیگه نتونستم ادامه بدم
این دوستاره هم بخاطر همون دوفصل اول کتابه

جالب نبود وقت تلف کن بود، داستانهای کوتاهی که شبیه خوابهای بی سرو تهی هستش که گاهی میبینیم. واقعا دارم به این نتیجه میرسم همشون خوابهای نویسنده بودن، انگار هر چی از ذهنش گذشته بود بی کم و کاست بدون ربط به هم وصل کرده بود و نگارش کرده بود، 😏

خوب بود و معلومه که نویسنده از جهان‌های موازی اطلاع داره ولی تکراری بودن موضوع‌ها با روایت‌های متفاوت خسته کننده بود درهر داستان عشق وجود داشت و این بد بود به نظر من

چقدر قوه تخیل بالایی دارید
منم تقریبا همین شکلی هستم سوال‌های عجیب زیادی توی مغزم هستند
از داستان اولتون خیلی خوشم اومد کاش واقعیت داشت و امکان پذیر بود

این کتاب یه کتاب روانشناسی هستش در مورد ذهن ناخودآگاه ما که در سه داستان خلاصه کرده لحن نوشتاری بسیار ساده ست و قابل فهمه کتاب خوبیه ولی یکم خسته کننده

بد نیست برای کسانی ک مثل من داستانهای ماورایی دوست دارن یاد سری کتابهای هفت جن افتادم

از خرافه تا واقعیت