نقد، بررسی و نظرات کتاب مثل پروانه - راحله یاری

اصلا پیشنهاد نمی‌شه. متن به خصوص دیالوگ‌ها گاهی خیلی ادبی می‌شد، گاهی هم جملات طوری بود که احساس می‌کردم برای کودک و نوجوان نوشته شده. از نظر داستانی هم خیلی ضعیف بود. داستان و محتوا غنی نبودن و شخصیت‌ها اتفاق و رفتار قابل توجهی نداشتن. به همین دلیل داستان تکراری و بدون کشش بود و خواننده رو برای خوندن ترغیب نمی‌کرد. هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتاد و از کنار خیلی از اتفاقات و احساسات راحت و سریع می‌گذشت. مثلا هیچ توضیح و منطقی برای بیماری ارسلان نبود. فقط در حد چند جمله. اصلا دکتر توضیح نداد که مشکلش دقیقا چی هست یا چه حدس‌هایی می‌زنه و باید چکار کنن. فقط چون لاغر و ضعیف شده بود، دکتر گفت که آزمایش بده و بعد فهمیدن که بیماری مرموزی داره، روز به روز هم حالش بدتر می‌شد. چون بیماریش حاد شده و باعث مرگش شده بود، باید مشخص می‌شد که بیماریش مربوط به ریه، قلب، مغز، روان یا... است یا حداقل بیشتر توضیح می‌داد و می‌پرداخت. در نهایت برای چاپ مناسب نبود.