نقد، بررسی و نظرات کتاب یک شهر یک خانه: خاطرات دریادار دوم تکاور داریوش ضرغامی - مریم حضرتی
4.7
18 رای
مرتبسازی: پیشفرض
سلام.
با خوندن این کتاب ادم متوجه خواهد شد که نیروی ارتش با این که کاملا پاک سازی شده بود ومتاسفانه هیچ کس در رسته خود در حال خدمت نبود با تمام کم وکاستی هامهربانی هاوناملایمتهایی که به قهرمان ایران شده بود باز هم برای ایران برای پرچم پرافتخار ایران از هیچ چیز دریغ نکرده وجان بر کف از این مرز وبوم دفاع کردن درود بر تمام قهرمانان واقعی که از جان خود برای ایران گذشت کردن.
خواندیم که چگونه با این تعداد نیروی کم وبدون تجهیزات در مقابل نیروهای تا دندان مسلح
بعثی34روز مقاومت کرده. درودبه شرف تان
ممنون از کتاب راه
با خوندن این کتاب ادم متوجه خواهد شد که نیروی ارتش با این که کاملا پاک سازی شده بود ومتاسفانه هیچ کس در رسته خود در حال خدمت نبود با تمام کم وکاستی هامهربانی هاوناملایمتهایی که به قهرمان ایران شده بود باز هم برای ایران برای پرچم پرافتخار ایران از هیچ چیز دریغ نکرده وجان بر کف از این مرز وبوم دفاع کردن درود بر تمام قهرمانان واقعی که از جان خود برای ایران گذشت کردن.
خواندیم که چگونه با این تعداد نیروی کم وبدون تجهیزات در مقابل نیروهای تا دندان مسلح
بعثی34روز مقاومت کرده. درودبه شرف تان
ممنون از کتاب راه
کتاب پر بود از شرح لحظات خاص و پراضطراب که حتیتصور آن هم مشکل اشت.
توقع از خاطره نگاری بیشتر آنست که نویسنده هرآنچه را که عینا دیده و تجربه کرده به قلم بیاورد چرا که معتبرترین سند برای آن رویداد است. مثلا در این کتاب چند جا از بنی صدر به عنوان خائن یاد شده، در حالیکه خیلی از فرماندهان سپاه (متل شمعخانی) صراحتا بیان کردند که او خائن نبود فقط میخواست مدیریت جنگ واحد باشد و مخالف دادن سلاح به افراد غیر متخصص بود. همان مشکلی که راوی کتاب در چند جا به آن اشاره کرد که وجود افراد غیر نظامی در جنگ چه مشکلات مضاعفی را ایجاد میکرد. کلا هرگاه نویسنده به جزییات اتفاقاتی که برایش پیش آمده بود میپرداخت، مطالب بسیار گیرا و تاثیر گذار بود. باشد که بتوانیم قدردان این نام آوران گمنام باشیم