نقد، بررسی و نظرات کتاب مهمان صخرهها: خاطرات سرهنگ خلبان - راحله صبوری
مرتبسازی: پیشفرض
وحید بزرگی
۱۴۰۳/۷/۱۵
00
درود به شرافت، ایستادگی و مقاومت این جانباز گرانقدرحین مطالعه کتاب و در زمانهایی که ایشون زخمها و جراحت هاشون رو توصیف میکردن، یه حسی از درد تو وجودم میپیچید واقعا سقوط وحشتانکی رو تجربه کردن و اتفاقات بعد اون، شاید از خود سفوط هم بدتر بوده کتاب با قلم روانی نوشته شده و اینطوری که بنده متوجه شدم تقریبا تمام اتفاقات دوران اسارت نوشته شدن ولی با تجربه از خوندن کتابهای قبلی که با همین موضوعات نوشته شدن، نویسنده از ذکر تاریخ وقایع خودداری کردن. به نوعی زمان و مکان از دست خواننده خارج میشه و اینکه راجع به اتفاقات بعد از آزادی از اسارت و از عوارض اون دوران چیز زیادی ذکر نشده مطمئنا یک فرد جانباز ۷۰٪ با مشکلات زیادی درگیر هستن ولی خوندن کتاب رو به علاقه مندان این حوزه توصیه میکنم اشخاصی مانند عبدالحمید نجفی و صمد علی بالازاده و دیگر اسطوره های نیروی هوایی توی کلی عملیات شرکت کردن و خدا رو شکر هیچ آسیبی ندیدن خیلی از این بزرگمردان به شهادت رسیدن و خیلی های دیگه هم به اسارت دراومدن اسارت ایشون هم اینطوری رقم خوردتو خاک خودشون به دست هموطنای خودشون و خیلی کوتاه مدتشاید اگه یه اتفاق مسیر اسارت ایشون رو عوض میکرد و زودتر آزاد میشدن، میتونستنن سلامت کاملشون رو بدست بیارن و دوبازه به پرواز برگردنبه هر تقدیر کار بزرگی انجام دادن و همینکه زنده از اون مهلکه بیرون اومدن، جای شکر داره
داستان جالب و از نوع خور منحصر بفردی است، دم راوی و نگارندهاش گرم، درود بر شهیدانی که در راه این مرز و بوم به ملکوت اعلا پیوستند، امتیازم بخ این کتاب چهار ستاره از پنج ستاره است، شدیدا در کتاب نیاز بود که راوی یا نویسنده با توضیحاتی، یک ذهنیت در مورد چهرهی شورش میدادن، موقعی خوندن کتاب بارها به وجود شورش درود فرستادم و حسابی شخصیتش در دلم نشست
واقعاااااا عالی بود. چنان نگاه و دیدگاه مرا عوض کرد که باورم نمیشود. من فکر میکردم ارتش فقط به سربازانش به چشم حقارت و به اصطلاح گوشت دم توپ نگاه میکند ولی با خواندن این کتاب فهمیدم ارتش به همه کس و همه چیز حتی خلبانی که جان در کف میگذارد و میرود پرواز هم بیاعتناست و برایش ارزشی قائل نیست. واقعا عالی بود این کتاب.