نقد، بررسی و نظرات کتاب سیاحتنامه ابراهیم بیک - زین العابدین مراغهای
مرتبسازی: پیشفرض
پویان سپهری
۱۴۰۱/۰۲/۳۱
60
سیاحت نامهی ابراهیم بیگ درنگیست آتشین بر رخوتی دامنگیر و مجهول که خودکامگی حکام و متولیان این مرز و بوم را به نقد میکشد. سراسر کتاب فریاد وجدانیست که بیدار است و خواستار کمالی متعالی، آنچنانکه بایستهی تاریخ است. این پلشتی افسارگسیخته روح زلال مولف را به درد میآورد ودرنهایت او سرخورده و ملول به سوگ مینشیند. تاثیری که این اثر فاخر در روشنگری و تحول اجتماعی فرهنگی روزگارخودداشت بس عظیم بود هرچند که اشارات زیادی دراین کتاب به چشم میخورد که در پس یک قرن همچنان تازه و امروزی میباشد و این همان فاجعه ایست که متداوم و نامیراست.
به همه توصیه میکنم چند ساعت وقت بگذارند و کتاب رو مطالعه بکنند. یه جاهایی از این کتاب تو این زمونه مورد نیاز نیست، با دقت بخونید مثل: مسائل مربوط به حقوق بشر و این چیزها، ولی در مورد مسافرت و راهها و مقایسه ایران و خارج در حدود 170 سال پیش اطلاعات جالبی میده، داستان ابراهیم بیگ به ظاهر مربوط به دورهای نه چندان طولانی بعد از جدایی قفقاز از ایران است ولی در واقع تا حدی به داستان امروز ما مردم و مسئولین شباهت دارد. البته شخصیت قبل از سفر او به عنوان ایرانی غربت نشین تقریبا الان نمونه و مشابهی ندارد ولی وضعیت داخل ایرانش چی بگم، اول از دست خودمون و بعد از دست مسئولین.
کتاب بسیار جالبی بود اینکه کلمات که نیاز به معنی داشت در متن به راحتی در دسترس بود عالی بود
این نویسنده وطن دوست کاش قدرت تغییر داشت
بسیاری از مشکلات هنوز هم هست هنگام خواندن کتاب گاهی در تاریخ سردرگم میشدم که الان را میگه یا قاجار
قطعا هرجا و هر دوره که شایستگان بر سر کار نباشند فساد و رانت و بیچارگی زیاد خواهد بود
من خواندن کتاب را به همه پیشنهاد میکنم
این نویسنده وطن دوست کاش قدرت تغییر داشت
بسیاری از مشکلات هنوز هم هست هنگام خواندن کتاب گاهی در تاریخ سردرگم میشدم که الان را میگه یا قاجار
قطعا هرجا و هر دوره که شایستگان بر سر کار نباشند فساد و رانت و بیچارگی زیاد خواهد بود
من خواندن کتاب را به همه پیشنهاد میکنم
نویسنده این کتاب همیشه از رذایل اخلاقی مقامات مملکت و مردم در دوره قاجار گلایه کرده ولی به نظر من خودش هم مثل بقیه مردم است مثلاً هر جا کارش گیر میکرد خیلی راحت به همه رشوه میداد. ولی از انصاف نگذریم نود درصد خصوصیات بد اخلاقی که نویسنده در حدود صد و پنجاه سال قبل در مردم ایران دوره قاجار دیده است هنوز هم وجود دارد.