نقد، بررسی و نظرات کتاب ایستگاه بیداری - فریده ونده ور

فریده ونده ور نویسنده کتاب ایستگاه بیداری از نام مسمی‌ای برای کتابش استفاده کرده است. نامی که گویای مطالب و داستان‌های زندگی، کتابش است، دست مریزاد بانو.
تلنگری که داستان‌های کوتاه کتاب ایستگاه بیداری به خواننده می‌زند حکمت آموز است. و نیاز مخاطب را به بازنگری رفتارش را به او گوشزد می‌کند حالا هر کدام از این متن‌های توسعه فردی و خودشناسی که باشد.
گاهی شنیدن و یا خواندن نکات مسایل زندگی از کتاب یا صحبت‌های شخص ثالث و غریبه بهتر افراد را مجاب به بازبینی و تفکر راه ناراست و آزاردهنده می‌کند. کتاب با عنوان هر داستان مرتبط است. ساده و روان نوشته شده است. به خواننده حکم نمی‌کند که این را بپذیر و فقط جنبه بشیر و نذیر دارد. و بیگاری نکشید تا وظیفه حکم شده خود شناخته نشود. نویسنده فریده ونده ور را نمی‌شناسم اما مجال کوتاهی را که با کتابش ایستگاه بیداری طی کردم از مزین کردن روزمرگی‌ها با چیزهای جذاب لذت بردم.

از ایشون قبلا کتاب شعر و قصه خونده بودم و الان هم انتظار داشتم این کتاب در حوزه‌ی ادبیات داستانی باشه ولی نمیدونم چی شد که نویسنده‌ی محترم وارد کار در مضامین روانشناسی شدند. حقیقتا تعجب کردم. البته من رشته‌ی تحصیلی ایشون رو نمیدونم ولی فکر میکنم اگر تمرکزشون در کار در حوزه‌ی کاری قبلی خودشون باشه نتیجه‌ی بهتری بگیرند و بیشتر پیشرفت کنند.

نمیدونم چرا اینقدر نظر منفی دادین!
کاری به مختصر بودن و کامل و جامع بودن کتاب ندارم و به نظرم ناقص بود
ولی محتوا و نوشته هاش واقعیت داشت و در کل یه چیز رو انتقال میداد که برا خودت ارزش قایل شو هیچکی بالاتر از خود آدم نیست

نمیشه توقع داشت شاعر کتاب روانشناسی بنویسه و خوب از آب در بیاد

واقعا مزخرف‌ترین کتابی بود که تا الان خوندم. خوب که چی؟ اخرش چی شد؟ امتیاز 0