زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های علی باباچاهی
علی باباچاهی شاعر، نویسنده، پژوهشگر، منتقد ادبی و معلم ایرانی است. وی هنوز به سن بلوغ نرسیده بود که شروع به چاپ اشعارش در مجله‌های ادبی مختلف نمود. این شاعر خوش‌فکر ایرانی تا دهه‌ی شصت به تدریس ادبیات در شهر بوشهر مشغول بود و در کنارش به فعالیت در عرصه‌ی مطبوعات نیز می‌پرداخت. او در شعرهایش درونیات خود را بازتاب می‌دهد و درعین‌حال سعی دارد تا دغدغه‌های اجتماعی‌اش را نیز به تصویر بکشد. از میان آثار و کتاب‌های باباچاهی می‌توان به «دنیا اشتباه می‌کند» و «عقل عذابم می‌دهد» اشاره کرد.
زندگینامه علی باباچاهی
علی باباچاهی (Ali Babachahi) روز بیستم آبان‌ماه سال 1321 در بوشهر به دنیا آمد. باباچاهی از همان سنین نوجوانی از قریحه و ذوق ادبی قابل توجهی برخوردار بود. زمانی که هنوز یک دانش‌آموز بود، موفق شد نوشته‌هایش را با نام مستعار به چاپ برساند. او در چندین جشنواره‌ی ادبی دانش‌آموزی شرکت کرد و بارها به‌عنوان شاعر برگزیده انتخاب شد. نشر نوشته‌های باباچاهی با نام «ع. فریاد» برای مدتی ادامه داشت؛ اما زمانی که یکی از شعرهای او به‌عنوان بهترین شعر ادبی انتخاب شد، تصمیم گرفت تا آن‌ها را با نام واقعی خود منتشر کند. به همین روی، علی باباچاهی خیلی زود و در دوران مدرسه، وارد جهان مطبوعات و مجلات ادبی شد و همین پیشینه‌ی حرفه‌ای سبب شد تا به شغل معلمی هم فکر کند. پس از فارغ‌التحصیلی از مدرسه، وارد آموزش و پرورش شد و نزدیک به دو دهه در شهر بوشهر، به‌عنوان معلم ادبیات گذران زندگی کرد. با وجود آنکه شغل اصلی او در آن دوران، تدریس و معلمی محسوب می‌شد، اما باباچاهی هیچ‌گاه سرودن شعر را کنار نگذاشت.
علی باباچاهی در دهه‌ی چهل شمسی، مجله‌ی «تکاپو» را با سردبیری خود منتشر کرد. اما پس از انتشار سه شماره از این مجله، نیروهای ساواک به دلیل نداشتن مجوز پخش، آن را تعطیل کردند. به همین ترتیب پس از آن، دیگر هیچ‌گاه شماره‌ی جدیدی از «تکاپو» منتشر نشد. این نشریه با وجود عمر کوتاهش، تأثیرات قابل توجه و مشهودی بر اهالی شعر و ادب گذاشت. تعدادی از مطالب چاپ‌شده در مجله‌ی تکاپو، اعم از مصاحبه با شعرا، بعدها در نشریه‌های دیگر نیز مجدداً به چاپ رسیده و منتشر شدند. گفتنی‌ست که اهالی فرهنگ، نویسندگان و دبیرانِ این نشریه را از کوشندگان شعر ایران توصیف کرده‌اند.
پس از پیروزی انقلاب سال 1357، علی باباچاهی به اجبار از شغل خود در آموزش و پرورش بازنشسته شد و حرفه‌ی خود را به‌عنوان نویسنده و سردبیر در نشریه‌های ادبی ادامه داد. او در چندین نشریه‌ی متنوع ادبی قلم زد و به‌عنوان یکی از شاعران و مدرسان فرهیخته‌ی ایرانی، به مشارکت و همکاری با آن‌ها پرداخت. از میان دیگر فعالیت‌های ارزنده‌ی باباچاهی، می‌توان به مشارکت او در پژوهش‌های مختلف در زمینه‌ی متون کهن فارسی، لغت‌شناسی و همچنین مطالعه‌ی پیشینه‌ی تاریخی متون ادبی اشاره کرد. این نویسنده و شاعر ایرانی در بخش دیگری از کارنامه‌ی حرفه‌ای خود، به تنظیم آثار آنتون چخوف برای اجراهای رادیویی نیز پرداخته است.
بهترین کتاب‌های علی باباچاهی
کتاب عقل عذابم می‌دهد: شعرهای دی ماه 75 تا فروردین 78: در نقدهای نوشته‌شده در باب این مجموعه شعر آمده است که اگر می‌خواهید از ساختار و درون‌مایه‌ی شعر سپید ایرانی در دهه‌ی هفتاد بدانید، باید این کتاب را بخوانید. این مجموعه تعدادی از اشعار ساختارشکن و تجربه‌گرایانه‌ی علی باباچاهی را شامل می‌شود. او در عقل عذابم می‌دهد، نگاهی متفاوت به شعر سپید دارد و سعی کرده است تا وجوه تازه‌ای را در ساختارهای بیانی آن بیابد. همچنین گفتنی‌ست که باباچاهی از به‌کاربردن مضامین مشابه در دو شعر پرهیز کرده و تلاش کرده است تا هر یک از شعرهای این مجموعه، احساسی متفاوت را به نمایش بگذارند.
کتاب دنیا اشتباه می‌کند: علی باباچاهی از آن دسته شعرای ایرانی است که علاوه‌بر شعر گفتن، سعی داشته‌اند چیزی را به قواعد و پایه‌های این مدیوم هنری در ایران اضافه کنند. بر همین اساس، در این مجموعه با اشعاری آوانگارد و پیچیده به لحاظ ساختاری مواجه هستید. اشعاری که توأمان از شوخ‌طبعی شاعر و ابهام ادبی بهره می‌برند. باباچاهی در این مجموعه شعر سعی کرده به سرودن اشعار «پسانیمایی» بپردازد.
کتاب نم‌نم بارانم: شعرهای سال‌های ( 75 - 73 ): اشعار این مجموعه با محوریت سبک نیمایی سروده شده و از الگوی یکسانی بهره می‌برند. علی باباچاهی در این مجموعه شعر، بیشتر به مبحث اصالت می‌پردازد؛ این مسئله که نگاه به گذشته با چه احساساتی همراه است و چگونه می‌توان نگاهی دوباره به عمق مسائل داشت.
با مراجعه به سایت و اپلیکیشن کتابراه می‌توانید تعدادی از بهترین کتاب‌های علی باباچاهی، مانند کتاب الکترونیک دنیا اشتباه می‌کند و کتاب الکترونیک عقل عذابم می‌دهد را دریافت کنید.
سبک آثار و دیدگاه‌های علی باباچاهی
در نقدهایی که در باب آثار علی باباچاهی به نگارش درآمده، می‌توان این نکته را یافت که نوشته‌های او، خوشایند سلیقه‌ی دو گروه متضاد هستند. بدین معنا که بخشی از پروژه‌های هنری این شاعر ایرانی، براساس دیدگاه «هنر برای هنر» است و به‌جز تجربه‌گرایی فرمالیستی یا بازی با ساختارهای زبانی در راستای بیان احساسات درونی، چیز بیشتری در جهت‌گیری نگاه سیاسی القا نمی‌کنند. اما او در فهرست آثار خود، اشعاری را نیز دارد که واجد انتقادات و طنز اجتماعی هستند و دغدغه‌های سیاسی‌اش را بازتاب می‌دهند. از میان دیگر مشخصه‌های آثار علی باباچاهی، می‌توان به تمایل وی برای سرودن اشعار آوانگارد اشاره کرد. در واقع او به دنبال موج و فرمی تازه برای شعر گفتن می‌گردد. او سعی داشته است تا قواعد و سبک شعر «پسانیمایی» را مدون کند و در این راستا مجموعه‌هایی را نیز منتشر کرده است.
