زندگینامه و دانلود بهترین کتابهای فریدریش شیلر
فریدریش شیلر نمایشنامهنویس، شاعر و نظریهپرداز ادبی برجستهی آلمانی است. بسیاری او را مهمترین نمایشنامهنویس اروپایی بعد از ویلیام شکسپیر میدانند. فریدریش شیلر در کنار ولفگانگ فون گوته، ادبیات آلمان را وارد دورهی ادبی تازهای کرد که آن را دورهی کلاسیک وایمار مینامند. کتابهای «دون کارلوس» و «نامههایی در تربیت زیباییشناختی» از مهمترین و بهترین آثار فریدریش شیلر به شمار میآیند.
زندگینامه فریدریش شیلر
فریدریش شیلر (Friedrich Schiller) با نام کامل یوهان کریستوف فریدریش فون شیلر در روز دهم نوامبر سال 1759 در شهر مارباخ، در ایالت ووتمبرگ آلمان به دنیا آمد. او فرزند دوم ستوان یوهان کاسپر شیلر و الیزابت دوروتیا شیلر بود. پدرش بعد از بازنشستگی بهعنوان سرپرست باغها و مزارع لودویگزوبورگ که محل اقامت کارل یوگن، دوک ووتمبرگ بود، منصوب شد.
فریدریش شیلر بعد از اتمام تحصیلات دبیرستان، به دستور دوک و علیرغم میل پدرش وارد مدرسهی نظامی شد. با اینکه پدر و مادرش امیدوار بودند که پسرشان برای وزارت، آموزش ببیند، دوک دستور داد که فریدریش شیلر به تحصیل حقوق مشغول شود اما بعد از مدتی فریدریش شیلر توانست اجازهی انتقال به رشتهی پزشکی را دریافت کند.
دوران نوجوانی فریدریش شیلر زیر سایهی چنین استبدادی سپری شد. دورانی که او را با معضل سوءاستفاده از قدرت آشنا کرد و همین موضوع به موتیف تکراری آثار فریدریش شیلر تبدیل شد. خشم او از این وضعیت در برخی سرودههای ابتدایی و بهخصوص در اولین نمایشنامهاش «راهزنان (The robbers)» (1781) کاملاً به چشم میآید. اثری اعتراضی که به سنتهای دستوپاگیر و فساد در میان مقامات ردهبالا میتازد.
فریدریش شیلر در ژوئیهی 1787 به سمت شهر وایمار، پایتخت ادبی آلمان رهسپار شد و در سال 1790 با زن جوانی به نام شارلوت فون لنگفلد که از خانوادهای فرهیخته بود ازدواج کرد. دو پسر و دو دختر حاصل این ازدواج بودند. در سال 1792 فریدریش شیلر تحت تأثیر فشار زیاد کار سلامتیاش را از دست داد و به بیماریهای گوارشی و تنفسی دچار شد.
در سال 1794 یک دیدار اتفاقی بین فریدریش شیلر و ولفگانگ فون گوته شکل گرفت که باعث ایجاد پیوندی دوستانه میان آنها شد. پیوندی که فصل جدیدی را در ادبیات آلمان رقم زد. فریدریش شیلر که هیچگاه از بیماریهای مزمنش رها نشده بود، در 9 مهی 1805 درحالیکه مشغول نوشتن نمایشنامهای تاریخی تحت عنوان «دمتریوس» بود، تسلیم مرگ شد.
سیر نمایشنامهنویسی فریدریش شیلر
فریدریش شیلر برای مقبولیت اولین نمایشنامهاش قصد داشت نسخهای از آن را روی صحنه ببرد که عصیانگریاش چندان پررنگ نباشد. اولین اجرای نمایشنامهی «راهزنان» در 13 ژانویهی 1782 در سالن تئاتر ملی مانهایم، تماشاگران را به وجد آورد.
این تاریخ نقطهی عطفی در زندگی فریدریش شیلر بود؛ چراکه او بدون کسب اجازه از دوک مستید به مانهایم سفر کرد تا در اولین شب اجرا حضور داشته باشد. دوک به سبب این سرپیچی، حکم بازداشت دو هفتهای و ممنوعیت نوشتن نمایشنامه را برای فریدریش شیلر صادر کرد.
اما فریدریش شیلر شبانه به سمت اشتوتگارت گریخت و با امید کمک گرفتن از هریبرت بارون فون دالبرگ، کارگردان تئاتر اولین نمایشنامهاش، به سمت مانهایم راهی شد؛ در حالی که نسخهی خطی نمایشنامهی جدیدش «توطئهی فیسکو (Fiesco)» (1783) را هم به همراه داشت.
اولین اتفاق ناخوشایند بعد از فرار از وارباخ، رد شدن نمایشنامهاش بود. بهطوری که حتی پس از اصلاح و تغییر پایانبندی هم مورد قبول واقع نشد. بدتر از آن، دالبرگ او را نپذیرفت و فریدریش شیلر پس از چند هفته سرگردانی توانست خانهای موقت پیدا کند. در همان زمان، یعنی در سال 1784 سومین تراژدیاش را با نام «خدعه و عشق» تکمیل کرد. قدرت نقد اجتماعی این نمایشنامه و سرزندگی دیالوگها، آن را به تئاتری بزرگ تبدیل کرد.
دالبرگ با خبردار شدن از موفقیت چشمگیر نمایشنامهی خدعه و عشق تصمیم گرفت با فریدریش شیلر قرارداد ببندد اما این قرارداد یکساله بعد از اتمام تمدید نشد و فریدریش شیلر دوباره به بحران مالی گرفتار شد.
فریدریش شیلر به لایپزیگ نقلمکان کرد و در آنجا نمایشنامهی «دون کارلوس» را به اتمام رساند. نمایشنامهای سیاسی با صحنههایی تکاندهنده که بههمراه نمایشنامهی «ایفیگنیا در توریکا» نوشتهی ولفگانگ فون گوته، شناختهشدهترین درام شاعرانهی آلمانی محسوب میشود.
کتابهای «ماری استوارت (Mary Stuart)» (1800)، «والنشتاین (Wallenstein)» (1800)، «ویلهم تل (William Tell)» (1804) از دیگر نمایشنامههاییاند که فریدریش شیلر در سالهای پایانی عمرش به نگارش درآورد.
آثار تاریخی و فلسفی فریدریش شیلر
فریدریش شیلر از سال 1792 در زمانی که به دلیل بیماری مشغول استراحت بود، مطالعهی آثار امانوئل کانت را شروع کرد و در همان زمان بود که تصمیم گرفت نظریات فلسفی خودش را تدوین و ثبت کند. «دربارهی اشعار سادهلوحانه و احساسی (Über naive und sentimentalische Dichtung)» و «نامههایی در تربیت زیباییشناختی انسان» برخی از آثار فریدریش شیلر در حوزهی فلسفهاند.
فریدریش شیلر با کمک گوته توانست به سِمت استادی در دانشگاه ینا دست پیدا کند. او بعد از تألیف و نشر کتابهای تاریخی مثل «تاریخ انقلاب هلند (The Revolt of the Netherlands)» و «تاریخ جنگ سیساله (A History of the Thirty Years' War)» بر اعتبارش بهعنوان یک مورخ افزود. کتابهایی که به مادهی خامی برای نوشتن بزرگترین اثر فریدریش شیلر یعنی والنشتاین تبدیل شدند.
بهترین کتابهای فریدریش شیلر
فریدریش شیلر در طول زندگی پربارش، آثار مکتوب بسیاری از خود بهجا گذاشته است. این کتابها از نمایشنامهها تا رسالههای فلسفی و تاریخی، همگی از مهمترین آثار ادبی، فلسفی و تاریخی در دنیا محسوب میشوند. در این قسمت تعدادی از بهترین کتابهای فریدریش شیلر را به شما معرفی میکنیم:
کتاب دون کارلوس (Don Karlos): ماجرای این نمایشنامه از این قرار است که پادشاه فیلیپ دوم نمیتواند عقاید آزادیخواهانهی پسرش، دون کارلوس را تحمل کند و در کمال بیرحمی او را به تفتیش عقاید میسپارد. فریدریش شیلر این نمایشنامهی تراژدی را در پنج پرده نوشته و برای روایتش، از وقایع سیاسی اسپانیا در قرن شانزدهم میلادی الهام گرفته است.
کتاب خدعه و عشق (Kabal and Love): این اثر یکی دیگر از بهترین کتابهای فریدریش شیلر در قالب نمایشنامه است که در آن ماجرای عشق یک اشرافزادهی جوان به دختری رعیتتبار را روایت میکند. او در خلال روایت این داستان عاشقانه، فساد مقامات وقت آلمان را هم به نقد میکشد.
کتاب نامههایی در تربیت زیباییشناختی انسان (Letters Upon the Aesthetic Education of Man): یکی از مباحث مورد علاقهی فریدریش شیلر در حوزهی فلسفهی غرب، موضوع زیباییشناسی است. او در این کتاب با رسوخ به دل هنر و زیبایی، از اهمیت فراموششدهی زیبایی و شناخت آن میگوید. از نظر او درک زیبایی، تنها راه نجات بشر است و تربیت زیباییشناختی را مسیر دستیابی به آزادی سیاسی میداند.
برای خواندن و شنیدن برخی از بهترین آثار فریدریش شیلر میتوانید به سایت و اپلیکیشن کتابراه مراجعه نمایید.
سبک نگارش و دیدگاههای فریدریش شیلر
آثار و کتابهای فریدریش شیلر در طی دورههای مختلف زندگیاش روند جالبی پیدا میکنند. گوته دراینباره میگوید: «ایدهی آزادی با رشد سنی و شخصیتی فریدریش شیلر شکل دیگری به خود گرفت، بهطوریکه در جوانی دغدغهی آزادی جسمانی به آثارش راه یافت و در سالهای بعد آزادی معنوی رخ نمود».
تراژدیهای اولیهی فریدریش شیلر، ظلمهای سیاسی و قراردادهای اجتماعی را مورد حمله قرار میدهند اما نمایشنامههای بعدیاش به آزادی درونی و روحی میپردازند. اندیشههای فریدریش شیلر درمورد زیبایی شناسی با تأملات سیاسی و تاریخی او پیوند خورده است. او در اشعار و رسالههایش تلاش میکند تا نشان دهد که چگونه هنر میتواند به انسان کمک کند تا به این تعادل درونی برسد و اینکه چطور آموزش زیباییشناختی، اجتماعی شادتر و انسانیتر میسازد.
یکی از جذابترین ویژگی آثار فریدریش شیلر، ارتباط مبهوتکنندهی آن با زندگی مدرن امروزی است. آثاری که اگرچه تا مدتها مورد توجه روشنفکران آلمانی نبود اما امروزه تمام جهان به قدر و ارزش آنها واقفاند.