زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های اسلاوی ژیژک
اسلاوی ژیژک، جامعه‌شناس، منتقد، فیلسوف و از برجسته‌ترین روشنفکران چپ معاصر است. نظریه‌پردازی‌های آمیخته به طنز و کلام عامه‌فهم او، مخاطبان بسیاری را در سراسر جهان، مجذوب این شخصیت برجسته و متفاوت ساخته است. ژیژک در حوزه‌های مختلفی به فعالیت پرداخته است که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به فلسفه، تاریخ، روانشناسی، سینما و موسیقی اشاره کرد. «خشونت: پنج نگاه زیرچشمی» و «فلسفه در عصر حاضر» از جمله کتاب‌های پرمخاطب او هستند.
زندگینامه اسلاوی ژیژک
اسلاوی ژیژک (Slavoj Žižek) بیست‌ویکم مارس سال 1949 در لیوبلیانای اسلوونی که در آن زمان بخشی از یوگوسلاوی بود، در خانواده‌ای متوسط به دنیا آمد. والدین او هر دو خداناباور بودند. پدرش اقتصاددان و مادرش حسابدار بود. اسلاوی نوجوانی را در حالی گذراند که از فلسفه، ادبیات، فیلم و به طور کلی فرهنگ غرب بسیار تأثیر پذیرفته بود. ژیژک پس از آنکه دبیرستان را به اتمام رساند، وارد دانشگاه لیوبلیانا شد و تحصیل در رشته‌ی جامعه‌شناسی را تا مقطع دکترا در همان دانشگاه ادامه داد.
اسلاوی ژیژک با علاقه‌ی بسیار آثار زیگموند فروید و ژاک لاکان را مطالعه می‌کرد و همچنین بسیار متأثر از رمان‌های پلیسی انگلیسی و مکاتب ایدئالیسم آلمانی و ساختارگرایی فرانسوی بود. ژیژک که از همان ابتدا، چپ‌گرایی سرسخت بود، به عضویت «حزب کمونیست» درآمد و مقالات و یادداشت‌های بسیاری در این باره برای مطبوعات اسلوونی، بریتانیا و ایالات متحده به نگارش درآورد.
اسلاوی ژیژک به همراه ملادن دولار، دیگر فیلسوف اهل اسلوونی، به پاریس رفت تا زیر نظر آلن میلر (از شاگردان ژاک لاکان)، نظریه‌ها و اندیشه‌های لاکان را بررسی کند. کتاب ابژه‌ی عالی ایدئولوژی (The Sublime Object of Idealogy) که در سال 1989 از ژیژک منتشر شد را می‌توان نتیجه‌ی این بررسی‌ها و الهام‌گرفته از آرا و نظریات ژاک لاکان دانست. پس از بازگشت از فرانسه، اسلاوی ژیژک به لحاظ سیاسی بسیار فعال‌تر شد، نوشتن برای روزنامه‌ها و نشریات را ادامه داد و به یکی از بنیان‌گذاران حزب لیبرال دموکراسی اسلوونی تبدیل شد.
سیر فعالیت‌های سیاسی اسلاوی ژیژک
اواسط دهه‌ی 1980، حزب کمونیست به‌تدریج قدرت و نفوذ خود را بر اسلوونی از دست داد. ژیژک در سال 1988 از حزب کمونیست اسلوونی خارج شد، چرا که با بسیاری از تزها و اقدامات آنان، مانند نظامی‌سازی جامعه، مخالف بود. اسلاوی ژیژک با نوشتن یادداشت‌هایی در روزنامه‌ها به جنبش‌های استقلال‌طلبانه‌ی اسلوونی از یوگوسلاوی پیوست. او همچنین با شرکت در جنبش‌های مدنی و راهپیمایی‌های سیاسی، به صدایی برای فراگیرتر شدن ایده‌ی دموکراتیک کردن اسلوونی تبدیل شد. اسلوونی پس از ناآرامی‌های دوره‌ای، نهایتاً در سال 1991 به استقلال دست یافت. ژیژک یکی از مدعیان قدرت در این کشور تازه‌تأسیس به شمار می‌رفت، اما با فاصله‌ی بسیار کمی از رقیبان، فرصت ایفای نقش‌های پررنگ‌تر سیاسی را از دست داد.
اسلاوی ژیژک از آن زمان تاکنون یکی از ستون‌نویس‌های دائمی نشریاتی مانند تایمز بوده است. او را همچنین از نویسندگان بسیار محبوب چپ در جهان به شمار می‌آورند. ژیژک در حال حاضر مدیر بین‌الملل انستیتوی علوم انسانی در بیرکبیک در لندن و استاد مدعو دانشگاه نیویورک و پژوهشگر ارشد گروه فلسفه‌ی دانشگاه لیوبلیاناست.
بهترین کتاب‌های اسلاوی ژیژک
کتاب فلسفه در عصر حاضر (Philosophy in the Present): فلسفه در عصر حاضر، حاصل اندیشه‌‌ها و نظریه‌پردازی‌های اسلاوی ژیژک و آلن بدیو است. فلسفه پدیده‌ای عجیب است که در تمام عرصه‌های زندگی انسان امروزی، اثر انگشتی از خود به جای گذاشته است؛ اما آیا فلسفه باید در تمام امور جاری جهان دخالت داشته باشد؟ آیا این از وظایف فیلسوفان است که جهان را نه‌تنها تفسیر کنند که آن را تغییر نیز بدهند؟ اگرچه بدیو و ژیژک هر دو با تسلطِ سرمایه‌داری لیبرال بر جهان به شیوه‌ی کنونی مخالف‌اند، اما تفاوت‌های دیدگاه‌های آنان، بیش از نقاط مشترک‌شان است. فلسفه در عصر حاضر، مقدمه‌ای کوتاه است بر شیوه‌ی تفکر دو تن از بحث‌برانگیزترین فیلسوفان معاصر و مطالعه‌ی آن به هر فرد علاقه‌مند به فلسفه پیشنهاد می‌شود.
کتاب ما و مانیفست کمونیسم (The Relevance of the Communist Manifesto): اسلاوی ژیژک در کتاب ما و مانیفست کمونیسم چنین استدلال می‌کند که با وجود اینکه استثماری مشابه آنچه در نظر مارکس بود دیگر در جهان امروزی رخ نمی‌دهد، اما به هیچ عنوان نمی‌توانیم آن را از بین‌رفته تلقی کنیم. منافعی که زمانی از طریق استثمار کارگران به دست می‌آمد، اکنون به رانتی تبدیل شده است که از کانال‌هایی دیگر کسب می‌شود. حتی اگر دیگر نتوانیم تحلیل‌های مارکس را بدون بازنگری به جهان معاصر اعمال کنیم، ایده‌های اصلیِ نظریه‌های او مانند زیان‌های ناشی از مالکیت خصوصی بر منابع طبیعی و منافع اقتصادی و نیز مشکلات به وجود آمده در نتیجه‌ی حاکمیت نظام‌های سرمایه‌داری بر جهان، همچنان به شکل معضلی لاینحل باقی مانده‌است.
کتاب خشونت (Violence): اسلاوی ژیژک در کتاب خشونت که اثری در حوزه‌ی جامعه شناسی‌ست، با به‌کارگیری فلسفه، تاریخ، روانشناسی، فیلم و سایر ابزارهای موجود، درک و نگرش ما را نسبت به موضوع خشونت بررسی می‌کند. ژیژک در این کتاب از دریچه‌ی متفاوت و ویژه‌ی خود، به شورش‌های پاریس در سال 2005 نگریسته است. او با نگاهی انسان‌شناسانه، مجاز بودن خشونت در روابط انسانی را زیر سؤال برده و مفهوم تروریسم را در دنیای امروز، با شیوه‌ای متفاوت به تصویر می‌کشد. پس از ترسیم نمایی جامع و روشن از خشونت در عصر حاضر، ژیژک به طرح این پرسش می‌پردازد که آیا شیوه‌ی مناسب برای مواجهه و غلبه بر خشونت، صرفاً تفکر است؟ کتاب خشونت به تفصیل به این دست پرسش‌ها و پاسخ‌های احتمالی آن‌ها پرداخته است.
کتاب کژ نگریستن (Looking Awry: An Introduction to Jacque Lacan through Popular Culture): اسلاوی ژیژک که خود یکی از برجسته‌ترین و پیشروترین متفکران فلسفه‌ی انتقادی مدرن است، در کتاب کژ نگریستن خوانشی متفاوت و شگفت‌انگیز از آثار ژاک لاکان ارائه داده است. ژیژک در این کتاب تلاش می‌کند زیربنای دشوار نظریه‌های این فیلسوف بزرگ را توصیف کند. او برای این کار از ابزارهای متفاوتی استفاده می‌کند که از جمله‌ی آن می‌توان به محصولات فرهنگ عامه‌ی معاصر، از آثار هیچکاک گرفته تا استیون کینگ، اشاره کرد.
برخی از بهترین کتاب‌های اسلاوی ژیژک، از جمله کتاب صوتی خشونت، در وبسایت کتابراه موجودند.
سبک نگارش و دیدگاه‌های اسلاوی ژیژک
از جمله‌ی مورد علاقه‌ی ژیژک وام می‌گیریم و «از ابتدا شروع می‌کنیم»!
سبک نگارش اسلاوی ژیژک را شاید نتوان سبکی چندان خوش‌نام دانست. سخنرانی‌ها، مقالات، کتاب‌ها و دیگر آثار جدی‌تر او که اغلب حتی چالش‌بر‌انگیزند، به‌دلیل سبکی که برای بیان مقصود خود به کار می‌گیرد، گاهی چندان مهم و جدی در نظر گرفته نمی‌شوند. اما چرا ژیژک این‌گونه سخن می‌گوید و می‌نویسد؟ چرا برخلاف آنکه بارها علاقه‌ی اصلی خود را تفکر جدی فلسفی عنوان کرده است، همچنان از این شیوه برای اظهار عقایدش استفاده می‌کند؟ او چه کسانی را مخاطب خود می‌داند؟
روش بیان منحصر به فرد ژیژک باعث شده است تا برخی به عمد و به این بهانه، نظریه‌ها و تفکرات او را حائز اهمیت تلقی نکنند و آن‌ها را فاقد ارزش برای تحلیل و بررسی بدانند. ژیژک تمایزی میان آنچه فرهنگ والا و فرهنگ عادی تلقی می‌شود، قائل نیست. او در تشریح مسائل جدی فلسفی، سیاسی و روان‌کاوانه از الگوی تفکر آکادمیک پیروی نمی‌کند. اسلاوی ژیژک اغلب با پیش‌فرض یا پدیده‌ای فرهنگی بیان اندیشه‌های خود را آغاز می‌کند. سپس آن عقیده را با کمک سایر پدیده‌ها، شرح و بسط می‌دهد. او در سراسر این فرآیند از ابزارهای مفهومی استفاده می‌کند تا درنهایت، بن‌مایه‌ی تفکر خود را بیان کرده باشد. ژیژک بر خلاف بسیاری از فیلسوفان و نظریه‌پردازان، اندیشه‌های خود را به زبانی ساده و گاه طنز‌آمیز بیان می‌کند تا برای عموم مردم قابل فهم باشد. نقد فیلم‌های سینمایی مشهور از جمله اقداماتِ جالب‌توجه ژیژک برای بیان عقایدش است چرا که باور دارد از این راه، منظور خود را با سهولت بیشتری به مردم عادی می‌رساند.
اسلاوی ژیژک منتقد سرسخت ناسیونالیست‌های دست‌راستی، محافظه‌کاران و لیبرال‌های کلاسیک اسلوونی است و از جناح راست در سایر نقاط جهان، از جمله امریکا و بریتانیا نیز انتقاد می‌کند.
اسلاوی ژیژک به چندین زبان تسلط دارد و می‌تواند به آلمانی، فرانسوی و انگلیسی صحبت کند.
