زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های مو یان

زندگینامه مو یان

مو یان (Mo Yan)، با نام اصلی گوآن مویه (Guan Moye)، در 17 فوریه‌ی 1955 در گائومی، شهری در ایالت شاندونگ چین، در یک خانواده‌ی پرجمعیت کشاورز به دنیا آمد. او دو برادر و یک خواهر بزرگ‌تر از خودش داشت. مو یان در دوران کودکی سختی‌های بسیاری از جمله فقر، ترک مدرسه و کار کردن را پشت‌سر گذاشت. هنگامی که یازده‌ساله بود، انقلاب فرهنگی در چین رخ داد. او نیز مدرسه را رها و شروع به کشاورزی کرد. مو یان در سال 1973 کاری در یک کارخانه‌ی پنبه پیدا کرد. 

در همین دوران، تغییرات زیادی در شیوه‌ی کشورداری صورت می‌گرفت. این تغییرات سبب شده بود تا مو یان تنها به کتاب‌هایی دسترسی داشته باشد که سبک و سیاق رئالیسم سوسیال داشتند. در واقع، این کتاب‌ها از زیر تیغ سانسور مائو تسه‌‌تونگ جان به در برده بودند و اغلب درباره‌ی مبارزات طبقاتی بودند. در سال 1976، انقلاب فرهنگی به پایان خود نزدیک می‌شد. این موضوع فرصتی برای مو یان فراهم کرد تا به ارتش آزادی‌بخش خلق بپیوندد. مو یان نوشتن را هم زمانی که سرباز بود آغاز کرد و داستان‌هایش را برای انتشار به مجلات فرستاد. 

مو یان برای نوشتن داستان‌هایش از آثار حماسی و غنایی چینی الهام می‌گرفت و تحت تأثیر نویسندگان بزرگی مانند ویلیام فاکنر و گابریل گارسیا مارکز بود. مو یان در سال 1984 وارد دانشکده‌ی هنرهای ارتش آزادی‌بخش خلق شد. در همان سال، با انتشار داستان و رمان، به‌عنوان نویسنده شناخته شد و در سال 1991 از دانشگاه پکن در مقطع کارشناسی ارشد ادبیات فارغ‌التحصیل شد.  

بهترین کتاب‌های مو یان

کتاب تغییر (Change) در سال 2010 منتشر شد. این کتاب شرحی از زندگی نویسنده و تمام روزهایی است که پشت‌سر گذاشته. مو یان در این کتاب، با مرور خاطراتش در دوران کودکی، نگاهی به زندگی مردم چین و سیاست‌های دوران زندگی‌اش نیز دارد. 

کتاب طاقت زندگی و مرگم نیست (Life and Death Are Wearing Me Out) در سال 2006 چاپ شد. این کتاب درباره‌ی زندگی زمین‌داری در چین است که بعد از برنامه‌ی اصلاحات اقتصادی و ارضی، زمینش را از دست می‌دهد و خودش نیز کشته می‌شود. اما به زندگی برمی‌گردد تا زمینش را پس بگیرد.

کتاب مرگ چوب صندل (Sandalwood Death) در سال 2001 انتشار یافت. داستان درباره‌ی مبارزه و تاوان سختی است که برای مبارزه باید بپردازیم؛ یک خواننده‌ی اوپرا که رهبر شورشیان است، مورد خشم و غضب امپراتور قرار می‌گیرد و به اعدام با چوب صندل محکوم می‌شود.

کتاب ذرت سرخ (Red Sorghum) در سال 1986 به چاپ رسید. این کتاب پنج بخش دارد و ابتدا در یک مجله و سپس به‌صورت کتاب منتشر شد. داستان درباره‌ی زندگی سه نسل از خانواده‌ی شاندونگ است که در جریان زندگی در مزارع، مبارزه با جنگجویان ژاپنی را نیز پشت‌سر می‌گذارند.‌

برای خواندن برخی از بهترین کتاب‌های مو یان می‌توانید به وب‌سایت و اپلیکیشن کتابراه مراجعه کنید و کتاب‌های این نویسنده‌ی ادبیات چین را دریافت کرده و بخوانید.

جوایز و افتخارات مو یان

مو یان یکی از نویسندگان پرکار چینی است. او تاکنون بیش از ده رمان و تعداد زیادی داستان بلند و کوتاه نوشته و منتشر کرده است. به دلیل همین فعالیت‌های ادبی نیز جوایز بسیاری را از آن خود کرده است. در ادامه، به برخی از این جوایز نگاهی می‌اندازیم:

• مو یان در سال 2012 برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبی شد. کمیته‌ی داوران نوبل آثار او را به دلیل «رئالیسمی خیره‌‌کننده که قصه‌های مردم، تاریخ و زمان حال را به‌هم پیوند می‌دهد» شایسته‌ی جایزه‌ی نوبل دانستند. اما انتخاب او به‌عنوان برنده‌ی جایزه و نیز تبریک مقامات دولتی چین به او به دلیل دریافت این جایزه‌ موجی از انتقادات را از سوی مردم برایش به ارمغان آورد.
• کتاب قورباغه در سال 2011 برنده‌ی جایزه‌ی ادبی مائو دون (Literature Prize Mao Dun) شد. این جایزه‌ که از مهم‌ترین جوایز ادبی چین است، به وصیت مائو دون، نویسنده‌ی مشهور چینی، پایه‌گذاری شد و به آثار ادبی که در قالب رمان نوشته شده‌اند تعلق می‌گیرد. 
• کتاب طاقت زندگی و مرگم نیست در سال 2009 برنده‌ی جایزه‌ی نیومن برای ادبیات چین (Newman Prize for Chinese Literature) شد. 
• دانشگاه متروپولیتن هنگ‌کنگ در سال 2005 مقام دکترای ادبیات را به مو یان اعطا کرد. مو یان از دانشگاه‌های نیویورک، تایوان، بلغارستان و دانشگاه ماکائو‌ی چین و دانشگاه باپتیست هنگ‌کنگ نیز مقام دکترای افتخاری دریافت کرده است. 

مو یان از نگاه دیگران

مو یان هنگامی که جایزه‌ی نوبل ادبیات را از آن خود کرد، هدف انتقادات بسیاری قرار گرفت. پیتر انگولند، دبیر آکادمی نوبل، در پاسخ به انتقاداتی که از او شد، این‌چنین جواب داد: «مو یان هرگز سانسور را در چین تحسین نکرده؛ زیرا خودش هم گرفتار این سانسور بوده. با این حال او تلاش کرده در کشورش تأثیرگذار باشد و به همین دلیل هم دامنه‌ی تأثیرگذاری‌اش محدود می‌شود.»

اقتباس‌های سینمایی و فرهنگی از آثار مو یان

ژانگ ییمو، فیلم‌ساز مشهور اهل چین، در سال 1988 با اقتباس از کتاب ذرت سرخ، فیلمی را به همین نام ساخت. این فیلم در همان سال در جشنواره‌ی فیلم برلین، جایزه‌ی خرس طلایی را از آن خود کرد. فیلم ذرت سرخ در دو جشنواره‌ی مشهور فیلم چین به نام‌های جایزه‌ی صد گل (Hundred Flowers Awards) و جایزه‌ی خروس طلایی (Golden Rooster Awards) نیز خوش درخشید و جوایز بسیاری را برنده شد. 

فیلم ذرت سرخ در فهرست صد فیلم برتر چینی مجله‌ی تایم اوت (Time Out) جایگاه دوازدهم را به خود اختصاص داده است.

حقایقی جالب درباره‌ی مو یان

• مو یان در واقع نام مستعاری است که نویسنده برای خودش انتخاب کرده است. این نام مستعار به معنای «حرف نزن» یا «سکوت کن» است. در واقع نویسنده، با دقت و هوشمندی عمیقی، با انتخاب این نام مستعار برای خودش، تناقضی عمیق را رقم زده است. زیرا او در مقام نویسنده، حرف‌های زیادی برای زدن دارد. البته دلیل این انتخاب را هم می‌توان هشداری از سوی نویسنده و نیز خانواده‌اش به خودش دانست. او با انتخاب این نام، به خودش یادآوری کرد که حرف زدن، به‌ویژه در دوران انقلاب فرهنگی، می‌تواند بسیار خطرناک باشد و به بهای از دست دادن آزادی و جان تمام شود.

جملات برگزیده‌ مو یان

• برای نویسندگان بهترین راه سخن گفتنْ نوشتن است. می‌توانید همه‌ی آنچه را نیاز دارم بگویم در آثارم پیدا کنید. حرف را باد می‌برد، اما نوشته‌ها هیچ‌گاه محو نمی‌شوند. (بخشی از بیانیه‌ی مو یان هنگام دریافت جایزه‌ی نوبل ادبی)