نظر احمد پورقاسم شادهی برای کتاب صوتی خون خورده

اهل رمان نیستم مگر به تاریخ ربطی داشته باشد. رمان‌های تازه جوانه زده که از عمر آن‌ها کمتر از بیست سال می‌گذرد که اصلا فکرش را هم نکن!
حقیقتش را بخواهید وقتی خود نویسنده هم صحبت می‌کرد، دیگر مطمئن‌تر می‌شدم به این کتاب اصلأ نباید حتی دست بزنم. نمی‌دانم چه ویری تمام وجود من را گرفته بود که این نویسنده با ریش‌های به این بلندی آخر مگر می‌تواند رمان بنویسد!!!
از بخت بد، چند صفحه‌ای از رمان «خون خورده» را تورق میکردم که ناگهان هوک داستان ما را گرفت و با خود برد. به خود آمدم و دیدم دخترم مرا صدا می‌کند و من فارغ از همه عالم، تمام وجودم در زیر زمینی است که دو باستان‌شناس جوان چیزی را در آن یافته‌اند که جهان مسیحیت و اسلام را می‌تواند تکان دهد. به لحاظ تکنیکال نمی‌توانم درباره رمان صحبت زیادی بکنم چرا که در تخصص من نیست اما شاید بتوانم بگویم به نوعی کارهای «رضا جولایی» را برایم یادآور شد. توصیه می‌کنم اگر می‌خواهید به دام این رمان نیفتید، حتی به تورق آن هم فکر نکنید چرا که ممکن است یکباره خود را وسط بخشهای مختلف کتاب پیدا کنید.
الان دیگر می‌توانم با اطمینان بگویم رمان مهدی یزدانی خرم آنقدر خوب است که شاید بهتر باشد هر چه می‌نویسد را بخوانیم.