نظر محمد جواد تیموری برای کتاب شب‌های روشن: داستانی عاشقانه از خاطرات یک رویا پرداز

شب‌های روشن اولین اثری بود که از داستایوفسکی خوندم. شخصیت پردازی داستان اونقد خوب بود که میتونم بگم صدای اون‌ها رو میشنیدم، قیافه هاشون رو میدیدم و توی داستان زندگی کردم. جا‌هایی از داستان به خاطر احساس نزدیکی با شخصیت اشک ریختم و جاهایی از شدت هیجان دستام عرق میکرد و سخت نفس میکشیدم. ممنون از نویسنده و مترجم.