نظر انوشه میرحکیمی برای کتاب نمی‌توانی به من آسیب بزنی: بر ذهنت چیره شو و ناممکن را ممکن کن

بریده‌ای از کتاب:
بله، من زمانی‌که در آینه‌ی مسئولیت‌پذیری نگاه می‌کردم به خودم سخت می‌گرفتم؛ اما هر زمان هم که به موفقیت کوچکی می‌رسیدم خودم را تحسین می‌کردم؛ زیرا ما همه به تحسین نیاز داریم و بسیاری از ما برای شادی درمورد موفقیت‌های‌مان زمانی نمی‌گذاریم. بله، شاید در لحظه از آن‌ها لذت ببریم؛ اما آیا بارهاوبارها آن‌ها را به‌خاطر می‌آوریم تا پیروزی را دوباره احساس کنیم؟