نظر مریم دالوند برای کتاب خاطرات آدم و حوا

کتابش بیان با نمکی داره که بیشتر داره روابط بین زوج‌های امروز را با توجه به ذاتی کلی مشترک بین تمامی انسانها خارج از فرهنگ شکل گرفته بیان میکنه که همان زاده شدن همه ما از منشا ادم و حوا است وگرنه بیایم تاریخ رو بررسی کنیم در بین ادیان ما برداشت یا نقلهای مختلفی از این داستان واقعی داریم که هردو تفاوت دارن امااگه بخوایم مرتبطش کنیم با عصر امروزمون روابط ادم و حوا هنوز هم به همین شکل در وجود ما بین زن و مرد هست اینکه زنها با محبت و احساس میخوان وارد دنیای مردها بشین و ساختار وجود مردها شاید شباهت داره به این انسان توصیفی نویسنده. خدا زن رو با احساستر از مرد افریده و مرد رو متکی به منطق تا مکمل هم باشن نه باز دارنده ازهم. به نظر من کلیت داستان ثبت تاریخی یا بیان داستان نیست بلکه ساختار وجودی و ویژگی روانشناسانه ادم و حوای رو میگه برای ورود به دنیای هم و تحمل دنیای بیرون از و باهم و برای هم...