نظر علیرضا علیزاده برای کتاب قطار زندگی

مزخرف، فکر کنم نویسنده خودش نفهمیده میخواسته چکار کنه داستان بگه، نصیحت کنه، درس بده. بعدشم در پایان داستان کلاس اخلاق گذاشته (توضیح توضیحات)، کناب وقتی ارزش داره که نیازی به توضیح و اضافه نویسی نداشته باشه و خودش در قلبت بشینه. بعد هم معلوم نیست چی رو میخواسته بگه، اعتقادات کورکورانه بده؟ خرافه بده؟ زن خوشکل بده؟ جادو بده؟ و... قصد توهین ندارم اما آقای نویسنده عزیز، تو که بر خرافه پرستی مردم افغان نقد داشتی، این جفنگیات درباره جادو و کوتوله چی بود نوشتی، یعنی خودت هم یکی مثل همون طالبانی یک کم فقط مدرنیزه شدی. داستان از نظر تکنیکی هم مشکل داشت؛ داستان در داستان که نبود، داستان موازی هم که نبود یک تلفیق بی ربط و کلا بی معنی دو داستان مزخرف و بی سر وته بود.