نظر امید علی گل برای کتاب زندان‌الرشید: خاطرات رئیس ستاد سپاه ششم نیروی زمینی سپاه (سردار علی اصغر گرجی زاده)

این اقا فکر کنم بچه ابادان باشه،
همش خالی بندی، دروغ، بولوف،
انگار اونها اسیر اینها بودن، غلوکردن هم حدی داره
باعراقیها دوست شده، امرونهی میکرده، اینو میخاهیم، غش کردو دهنش کف کرد،
غش کردن قابل توجیه،
ولی کف کردن دهن نمیتونه ارادی باشه،
پنجره را بریدن، زندان عوض کردن،
تاجاییکه شنیدم عراقیها همه را کتک میزدن، باکسی تعارف نداشتن،
شیر بگیر، ماست بگیر، میوه بخر، و..... هزاران خالی بندی دیگه بندی