نظر سودای علی علیزاده برای کتاب مهم تر از مهم

هرکس که خود را شناخت خداوند ج را شناخت. من همان‌قدر خود را دوست دارم که بیشتر از آن خداوند ج را! چون که خداوند ذات یکتا و یگانه بی‌چون و بی‌چگون ازلی و ابدی، منبع اصلی عشق، محبت و دوستی است. او مرا هست کرده، محبت داده و لیاقت این همه معرفت را اعطا کرده. او جاویدان است و ما در پی او روان.. هیچ بلندی به تعریف واقعی ذات او نمیگنجد. من او را سخت دوست دارم تا آئینه ضلع صفات او تعالی برای همه‌ای هستی متجلی گردیده و این ابدی و غیر قابل پیمایش است... دوست ات دارم که مرا از هیچ هست کردی.