نظر روجا رمضانی برای کتاب صوتی صد سال تنهایی

با اینکه یه تعدادی اسم مرتب تکرار میشد و خواننده رو گیج میکرد اما انقدر فضا سازی خوب بود که آدم غرق داستان میش حتی تک تک افراد توی داستان تصویرشون توی ذهن مانداگار میشد و خیلی گیرا بود چند ماه گذشته و من هنوز شخصیتهای داستان توی ذهنم هستن