نظر علی رحیمی برای کتاب یک روز و نیم...

با سلام من فک میکنم آقای حیدری عزیز تمام جملات انگیزشی را سعی کردن در این داستان بکار بگیرن هرچی دقت کردم ایشون سختی ندیدن فقط یه نصفه روز کارگری کردن بعدش رفتن بیمارستان و پورسانت گرفتن از کارگرهای هم روستایش و...... ونکته بعدی اگه دقت کرده باشین بیشترین پیشرفتشون از سن 23تا 24 همون قرارداد 120تومنی و گرفتن 15درصد قرارداد وتا سن 32سالگی
بنظر این حقیر خیلی از واقعیت به دوره مثلا زمانی که قرارداد پیاده رو را بستن کارگر روزی 3هزار بوده قرار داد ایشون 120میلیون بوده امکان عقلی وجود نداره مگه تخیلی
و مورد دیگه قرارداد مسکن تعاونیش که داستانش تخیلی تره
خلاصه این نظر من بود ببخشین چون نویسنده داستان فقط درمورد عمران و تجارت تحقیق کرده حتی نه کامل
با تشکر از کتابراه عزیز