با توجه به اینکه دکتر خاویر کرمنت، با زبان طنز صحبت میکنه و جلد 1 و 2 بیشعوری هم با زبان طنز بود، برام عجیب بود که این کتاب کاملا خشک و جدی بود (حالا نمیدونم دکتر کرمنت تغییر رویه دادن یا اینکه مترجم...)
و اینکه معمولا مترجمها اسامی خاص رو به صورت ضمیمه و به زبان اصلی هم قید میکنن، اما مترجم این کتاب، خیلی به ندرت این کار رو انجام داده بود!
خودِ کتاب هم، واقعا به نظر من تاثیرگذاره و دید آدم رو بازتر میکنه...
و اینکه معمولا مترجمها اسامی خاص رو به صورت ضمیمه و به زبان اصلی هم قید میکنن، اما مترجم این کتاب، خیلی به ندرت این کار رو انجام داده بود!
خودِ کتاب هم، واقعا به نظر من تاثیرگذاره و دید آدم رو بازتر میکنه...