نظر بهروز دولت آبادی برای کتاب دریا در تنگ

درود
همانطور که در مرامنامه آمده است بیشتر از آن که شعر باشد درد است. گرچه دردی که هنوز نه چندان است که بساط منانگی معنا را در هم بریزد و فرمی بدیع بیافریند. اگر درد نو باشد این نویی جهانی نو را بر می‌انگیزاند و هم به فرمی نو منجر می‌شود. فرم و محتوا از هم جدا نیست پس آن جا که فرم بلنگد باید شک به نویی محتوا برد. در شعر زورق مست باید بودن. در پناه حق