نظر Ehsan Sahebnazar برای کتاب هنر جنگ: قدیمی‌ترین رساله دنیا در مورد جنگ

جمله‌ای توی کتاب هم داره که مضمونش همینه میگه که فرمانده خوب فرماندهی که به موقع بتواند صلح کند وبه موقعش جنگ

نظر به اینکه در تمام طول تاریخ و بنا به ذات تغییر ناپذیر آدمیان (یا همان غرایز) تعارض منافع بین طرفین یک مناقشه وجود داشته و این خود بدلایل اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی برای هریک از طرفین قابل تبیین می‌باشد که تبدیل این تعارضات به تفاهم خیلی دور از دسترس به نظر می‌رسد لذا استفاده از واژه صلح بدون در نظر گرفتن وجود ناگزیر جنگ (در هر شکل) بیشتر به رویا و خوش خیالی‌های دور از دسترس می‌ماند. تبحر در جنگیدن شاید خود بهترین عامل برای جلوگیری از جنگ و کاهش خسارات حاصل از آن باشد تا روزی که جهان و جهانیان قابلیت همگرایی را در خود به حد اعلا پرورش دهند باید جنگیدن را همواره به نحو احسن آموخت شاید نیاز به آن باشد.