نظر نسیم ال کثیر برای کتاب افسردگی، اختلال دوقطبی و چند بیماری دیگر

خب از نظر من اونها واقعا دیونه نیستن، واقعیت زندگی و آدمها همینه، تقصیر اونها نیست که بیشتر میفهمن، کاملا حرفاهاشون رو میفهمم با این تفاوت که عکس العمل من شبیه این افراد نیست وکاملا عادی هستم، ولی هیچی لذت بخش نیست، هیچ چیز واقعا با ارزش نیست، هیچ چیز معنا دار نیست، هرچی میخوای باش درنهایت هیچی هستی!چون همه‌ی آدمها احساس سردرگمی میکنن، در زمان سیالن، با شب و روز میدون، و زمان مرگشون مشخص نیست، هیچ چیز واقعا مشخص نیست.. در هر حال من باتمام حرفهای آدمهای این کتاب موافقم