نظر شیما رحمانی برای کتاب صوتی وقتی نیچه گریست

به چند دلیل خیلی کتاب خوبی بود:
۱. صدای گوینده بسیار عالی بود و آدمو توی اون حال و هوا قرار میداد مخصوصا با صداگذاریهای مثل صدای سم اسب، راه رفتن روی سنگ فرش و.... که امیدوارم در کتابهای صوتی بیشتری از مهارت بالای ایشون استفاده بشه.
۲. من که در رشته روانشناسی تحصیل کردم تا حدودی با فروید و بروئر و مسمریسم آشنایی داشتم. هیچ پیش زمینه قبلی در مورد کتاب نداشتم و نمیدونستم به نوعی با این اشخاص در ارتباط باشه. که برام جالب بود.
۳. آشنایی با شخصیت اعصاب خردکن نیچه هم خالی از لطف نبود.
۴. در طول مدت شنیدن کتاب برام سوال بود که این داستان واقعیه یا تخیلی. که در قسمت آخر توضیح داده بود کجاهای داستان واقعیه و کجای اون تخیلی.
۵. تنها حالت کسالت آور کتاب درگیری بیش از حد شخصیتهای اصلی با زن و حول این محور بود که خب البته با جریان واقعی‌ای که سالیان قبل برای این شخصیتها اتفاق افتاده بود پیش میرفت و کاریش نمیشد کرد.
در کل خوب بود