نظر ameneh shahedi برای رمان جان شیعه، اهل سنت: عاشقانه‌ای برای مسلمانان

سلام
دوستان خوشحال میشم اگه نظرم رو تا آخر بخونید😅
من دوستای سنی داشتم اما تا حالا اینجوری به رابطه شیعه و سنی فکر نکرده بودم و سخن آیت الله سیستانی چه قدر زیبا بود. 😍
من فصل اول و آخر رو خیلی دوست داشتم. ولی فصل‌های میانی حوصله‌ام رو سر می‌برد و به زور ادامه می‌دادم. 🥴بااون بابای بداخلاقی که الهه داشت و رنجی که از رفتارش می‌کشید توقع می‌رفت عاقل تر بار اومده باشه. بابا شوهرش رو کشت بس که ناز کرد و همه چیز رو انداخت گردن اون. آخه آدم وقتی می‌دونه جون شوهرش در خطره چون خونه بوی مادرش رو میده و به خاطر خاطراتش از اونجا نمیره؟!!🤨مجید هم خیلی صبور بود نمی‌گم بعیده ولی باورش یه کم سخت بود. 🤔خدا کنه همه مردها اینجوری باشن. 😉
و یه چیز دیگه
من رمان زیاد خوندم چه خوب که این رمان یه عشق پاک رو نشون می‌داد و از خدا و پیامبر و نماز حرف میزد. 💗تو رمان‌های دیگه که خوندم یه اتفاقاتی می‌افتاد که نه تنها مخالف شرع و دین بلکه مخالف عرف و عقل هم بود. همش به این فکر می‌کنم چه جوری اجازه می‌دن چاپ بشه؟؟!!😐🤔من که دیگه رمان نمی‌خونم مگر اینکه از محتواش مطمئن بشم و بدونم یه چیزی ازش یاد می‌گیرم. 😊 آخه وقت ما خیلی ارزشمنده نباید صرف چیزای بی‌ارزش بشه. 🤗مگه نه؟؟🙂