نظر رقیه باقری برای کتاب نمی‌توانی به من آسیب بزنی: بر ذهنت چیره شو و ناممکن را ممکن کن

بعد سه فصل خوندن خسته شدم! همه ش استرس، همه ش درگیری ذهنی و...
با اینکه تونستش تو شغلش موفق باشه ولی همچنان باورهاش سفت و محکم نیست، اینو از موقعیت خونوادگی ش متوجه میشید.
خلاصه که همچنان نتونسته عقده‌های کودکی شو از یاد ببره و همچنان درگیره تا خودش رو به خودش ثابت کنه
به نظر میاد خلاء اعتقادیش همیشه کار دستش میده.
وقتی از افغانستان و عراق صحبت میکنه و از دوستاش با عنوان شهید یاد میکنه حال آدم رو به هم میزنه!
یاد اخبار اون دوران میوفتم که هر روز تو عراق یا افعانستان حمله و درگیری بود و همه جا پای آمریکایی‌ها وسط بود.
شاید اگه این تحمل سختی‌ها از زبون یه ورزشکار بود جذابیت داشت.
به هرحال من اصلا ازش لذت نبردم