نظر اذر امانی برای کتاب کلبه عمو تام

کلبه عمو تام برای زمان خودش انقلابی بود، اما وقتی با چشم امروز بهش نگاه می کنیم، داستان کمی دوگانه می شه. عمو تام خودش فوق العاده مهربونه، صبور و مومن، اما همین باعث شده یه جورایی تبدیل به نماد قربانی مطلق و منفعل بشه. انگار نویسنده می خواست آدم ها رو با رنج عمو تام گریه بده، نه اینکه واقعیت تمام و کمال بردگی رو نشون بده. بردگان دیگه هم اغلب شخصیت های یک بعدی و «خوب یا بد» هستند، که باعث می شه داستان بیشتر به یک پیام اخلاقی ساده و شعارگونه نزدیک بشه تا تصویر واقعی و پیچیده از زندگی مردم برده. با این حال، تاثیر احساسی و تاریخی کتاب غیرقابل انکاره؛ وقتی استو رنج و شکنجه ها رو توصیف می کنه، قلب آدم می سوزه و نمی شه بی تفاوت بمونی.