نظر vali hemmati برای کتاب بوف کور

سلام و احترام. و اما کتاب. غلط های تایپی فراوان دارد. و در مورد خود کتاب که من بارها اون رو خوانده ام. یک رمان منحصر به فرد از صادق هدایت است. از نوع رمان های رئالیست جادویی و خیالی. که راوی داستان از زندگی خود ارائه می دهد. آدم ها از نظر او یا رجاله اند و یا لکاته که یه دهن دارند با مشتی روده و امعاء و احشاءکه در نهایت به آلت تناسلی شان ختم می شود. پیرمرد خنزر پنزری و پیرمرد غسال و کاریچی و قصاب همه در آخر خود راوی اند و عشق مورد علاقه او که زن اثیری است. که بدست خود او کشته می شود تا تولید مثل نکند و بچه پس نیندازد و همینطور خیالی و اثیری بماند و لکاته نشود. هدایت با بدبینی نسبت به جهان و پدیده های او همه چیز را سیاه می بیند خانه های تو سری خورده خیابان های کثیف. پدری که شباهت داره به عمویش که قوز کرده با ریشی که قابل شمردنه و شالمه هندی به سرش و عکسش مانند خودشه که تو آیینه دق افتاده از وجود پدرش که اونو پس انداخته نفرت داره از مسجد و عبادت و آخ و تف که بوی مستراح میده تا کلمات عربی باید نشخوار کنه تا،... و نگاه او به ازدواح و تولید مثل با نگاه منفی زنش که لکاته میشه که در آخر با گزلیک کشته میشه. حتی اسب های گاریچی هم مدام سرفه های سرد می کنند و با همه اسب ها فرق دارند. پیر مرد خنزر پنزری با اون کوزه و وسائل قدیمی اش نماد عقب ماندگی است که بوی کهنگی میده کوزه نمادی از آخر و عاقبت همه انسان ها هستند که به خاک و گل تبدیل می شوند. هدایت مخالف سنت است و خواهان مدرنیسم است و افکار نو دارد. داستان پر از نماد ها و اسرار کشف نشده اند و جغد به معنای نمادی از اندیشه و خرد باستانی است. هدایت در هر جای دنبا بود مجسمه طلایی برایش ساخته می شد. او کافکا و فرانتس فانون ایران است.