نظر سپهر رییسی برای کتاب صوتی آبلوموف

مسئله اول که بزرگترین مفهوم کتاب از ابلوموفیسم بود اینه که شخص ابلوموف لزوما تنبل نیست بلکه معنایی برای انجام یک سری کار ها در خودش پیدا نمی کند، مسائلی همچون کار کردن را بیهوده و مشقت زحمت انجام شغلی را نیز همانطور بی معنا می داند، به قول خودش کی پس باید زندگی کرد؟ مسئله بعدی این است که او به دنبال یک زمان ایده آل است و اون ایده آلیستی که برای انجام کار ها (مثل سر و سامان دادن به کارهای ابلوموکا و حتی فرصت مناسب برای افشای نامزدی او با اولگا به دیگران) باعث می شود هرگز اون کار ها انجام داده نشود پذیرش وضع موجود اگر با تمامی این موارد باشد پس شخص ابلوموف راضی است حتی زمانی که با زن بیوه قبل از ازدواج و باج دهی به برادرش با بهانه قرض که باعث شد او عاری از پول شود و وضعی اسفناک را بگذارند ابلونوف تنبل نیست بلکه می توان خط فکری اون رو ابزوردی دانست که همراه آن یک نوع وسواس ایده آلیستی نیز هستمثل نامه اش به کدخدا ابلوموکا که که ها و چه ها برایش مسئله شداو قربانی نوع ترتیب خانواده اش است زمانی که همه چی مهیا باشد و زمانی از دست برود، دیگر معنایی برای دوباره پس گیری آن نیز از بین می رود. غرق در نعمت و نوع و شیوه تربیتی از نگهداری توسط دایه و زندگی مرفه در ابلوموکا باعث شد او اینچنین به حتی رسد که انجام کاری برایش بی معنا شودوقتی او چیزی که قبلاً داشته حالا هم دارا، چرا باید برای انجام دادن کاری که به همان سطح است برسد و مشقت آن را تحمل کند؟ این همان قسمتی از ابلوموفیسم است اما نه کامل شخصیتی های چون شخصیت اصلی کتاب رمان بیگانه نیز ممکن است اینطور باشد اما فرقش این است ابلوموف پایبند اخلاقیات است اما مرسو دقیقا برعکس آن اخلاقیات عمل می کند.