نظر بهاره عزیزمحمدی برای کتاب صوتی در یتیم

رنجی که صادق هدایت در آخرین روزها تحمل کرد و بار سنگینی که به دوش کشید، محمود دولت آبادی به بهترین شکل در این‌ کتاب بیان کرده، طوریکه انگار خود او هدایت است. همذات پنداری او با هدایت در این کتاب نشان از عشقی ست که او‌ به منش‌ و راه و‌ رسم هدایت دارد. در این کتاب احساسات انقدر عمیقند که‌ هنگام خواندن گاهی احساس میکردم که بغض دارد‌ خفه ام‌ میکند و در قسمت‌هایی هم کتاب را بستم و‌ شروع به گریه کردم، هر چه از هدایت بیشتر خوانده باشید درک بهتری از مسائل کتاب خواهید داشت ولی حتی اگر داستان‌های هدایت را هم نخوانده باشید، باز از خواندن این کتاب پر از احساسات متفاوت اعم از خشم، غم و شعف خواهید شد و از آن لذت خواهید برد. در دُرّ یتیم توصیفات به حدی دقیق و زیبا مطرح شده که گاهی احساس میکردم با هدایت در خیابان‌های پاریس همراه هستم و به تمامی احساسات درونی او واقفم و این نبوغ هنر نویسندگی محمود دولت‌آبادی ست که ما را اینگونه در دل داستان با خود همراه میکند، صدای خود ایشان هم بر زیبایی اثر افزوده و لحنِ نوشتارِ خودشان را به بهترین شکل با خواننده در میان گذاشته‌اند. وقتی خود نویسنده، اثرش را میخواند، لحن را در تک تک کلمات و جملات به همان گونه که میخواسته به مخاطب انتقال دهد، ادا میکند و جان مطلب بر دل خواننده یا همان شنونده مینشیند. توصیه ‌میکنم‌ حتما این اثر بینظیر را با صدای استاد بشنوید و لذت ببرید.