نظر محمدرضا جوادی برای کتاب صوتی شاخه نبات

کتاب شاخه نبات بیشتر شبیه یک مهمانی جمع وجور است که حافظ به جای بقیه مهمان‌ها نشسته و برایمان فال می‌گیرد، اثر در اصل تلاش می‌کند حافظ را ساده خوان و قابل دسترس کند؛ همین جا هم نقطه قوتش است و هم نقطه ضعفش. از یک طرف خواندنش راحت است و برای کسی که حوصله‌ی نسخه‌های سنگین و پرحاشیه دیوان حافظ را ندارد، حس یک میان بُر دلچسب می‌دهد. از طرف دیگر، همین ساده سازی بیش از حد باعث می‌شود عمق و پیچیدگی شعرها لابه لای تفسیرهای خیلی دم دستی گم شود. نتیجه این است که شاخه نبات نه یک منبع پژوهشی است، نه آن قدر عمیق که آدم با آن با لایه‌های زیرین حافظ ارتباط بگیرد؛ بیشتر یک جعبه شیرینی سبک برای وقت‌هایی است که حال و حوصله‌ی چیز سخت تر را نداریم. اگر توقع را درست تنظیم کنیم، تجربه‌اش بد نیست و حتی می‌تواند جرقه‌ای برای رفتن سراغ نسخه‌های جدی تر باشد.