نظر Z Abbasi برای کتاب مجموعه شعر محاوره ای و ترانه حرفای بی انتها

سبک جالبی بود در شعر آخر شاعر گفته بود که از هرچیزی حتی سنگفرش خیابان شعر عاشقانه میسازد و این خودش یک معرفی مناسب بود. من رو یاد تیتراژای دهه ۸۰ یا اشعار روانی که زمان مدرسه یاد میگرفتیم انداخت. یک نوع روانی خاصی از زندگی گاهی خنده گاهی گریه با ریتم عامیانه. کاربرد ملموس آرایه تضاد رو در اشعار حس میکردم. تصاویری که در بخش ابتدایی بخشی از اشعار استفاده شده بود جذاب بود شروع کتاب بیشتر غلبه حس غم بود و اشعار طولانی بودند. ممنون