نظر لیلی جواهری فرد برای کتاب صوتی آینه

داستان «اینه» روایت تکان دهنده ای است از انسانی که در فشار نظام اداری حتی نام و گذشته ی خود را از دست می دهد. دولت آبادی با زبانی ساده و تلخ نشان می دهد چگونه جامعه انسان بی مدرک را نادیده می گیرد تا جایی که او ناچار می شود هویت یک فرد مرده را بخرد، لحظه ای که در آن احساس می کند «خود واقعی اش» رو به خاموشی می رود. او می خواهد آخرین بار خودش را در آینه ببیند تا پیش از اینکه هویت جعلی جای او را بگیرد، با خود واقعی اش خداحافظی کند. صدای آرام و دقیق راوی در نسخه ی صوتی نیز کاملاً با حال وهوای سرد و گم گشتۀ داستان هماهنگ است, نوشته های دولت آبادی معمولا به هزار شکل قابل برداشت است و من احساس میکنم هر کس با توجه به بعد شخصیت خودش برداشتی از آن دارد.