نظر منصوره بامری برای کتاب خاطرات آدم و حوا

این کتاب خیلی بامزه شروع شد از یک روزگی حوا و بعد وارد دنیای ادم شد و هیچ معارفه ای صورت نگرفته بود و کم کم شروع یک داستان عاشقانه رقم خورد. دو نفری که زیاد از هم خوششون نمیومد و بر اساس غریزه به هم نزدیک شدن این داستان نه برای روایت داستان آدم و حوا بلکه پرده ای متفاوت و جسورانه از نمایشِ وجود و افرینش آدم و حوا بود. اینکه نویسنده توانایی پرداخت بر خلاف شنیده ها و قدرت خلاقیت و تفکر بیشتر از افراد عادی داشته و چیزی رو بیان کرده که با شنیده های قبلی تمام ما متفاوت بوده. به قول معروف کی میدونه حقیقت چیه؟؟؟؟ من از خوندن این داستان واقعا لذت بردم. و پیشنهاد میکنم بخونید و ببینید هر واقعه ای چندین وجه متفاوت داره و این همه به تک بعدی بودن و تک وجهی بودن معتقد نباشید این همه تعصب کورکورانه و این همه لجوج سر هر مساله ای نباید باشیم از طرف دیگه در نظرات دیدم که چون حوا کنجکاو بود و جسارت داشت و یه مقدار عاشق خودش بود مخاطب اینطور دیده که حوا باهوش تر بوده و ادم خود پسند بوده و تمام مردم رو اینطوری میسنجند این کاملا اشتباهه داریم میبینیم که هر کسی که به احساس و کنجکاوی پاسخ درخور میده ذهنش پیشرفت میکنه و هر کی دنبال خوش گذرونی و راحت طلبی میره ضرر میکنه اگر بخواهیم کاملا نقد کنیم باید قشنگ یه مقاله چند صفحه ای بنویسیم پس به همین مقدار بسنده میکنم. ممنون به خاطر ترجمه این کتاب زیبا