نظر مهری برای کتاب زندگی ناممکن

این کتاب هم مثل سایر کتاب های مت هیگ در ژانر تخیلی هستش یا شاید بهتره بگم یجورایی رئال جادویه داستان در مورد یک خانم هفتادو دو ساله است که به تنهایی زندگی میکنه و همسر و پسرش کوچیکش رو از دست داده و یک زندگی غمگین و کسل کننده داره ولی یک روز متوجه میشه یکی از دوستانش که حالا سال هاست همو ندیدن خونه ی خودش رو در ایبیزا که شهری کوچیک در ایتالیاست برای اون به ارث گزاشته زن از این اتفاق خیلی شوکه میشه ولی بعد تصمیم میگره که بره و حداقل اون خونه ای که براش به ارث گذاشته شده رو ببینه و بفهمه که چرا دوستش این کار رو انجام داده و حالا در ادامه اتفاقات جادویی ای انتظارش رو میکشن اون توسط ماموریتی که روی دوشش گذاشته میشه یواش یواش میتونه احساس گناه بزرگی رو که با خودش حمل میکرده پشت سر بگذاره و خودش رو ببخشه در واقع نویسنده در غالب این داستان تخیلی کاری میکنه که یک جورایی ماهم مثل شخصیت اصلی داستان با خودمون به صلح برسیم و متوجه این بشیم شاید نباید اونقدر ها هم خودمون رو برای یک سری اتفاقات سرزنش کنیم چون شاید اون اتفاق به هر حال باید میوفتاده و ما اونقدر در وقوعش نقشی نداشتیم که من خودم این ویژگی کتاب رو خیلی دوسش داشتم کتاب، داستان هیجان آور و غیر خطی ای داره و شخصیت ها با اتفاقات استرس آوری در طول داستان مواجه میشن  ولی در آخر آرامش خاصی رو به خواننده منتقل میکنه. به نظرم کتاب ترجمه ی درست و روونی هم داشت من به شخصه از خواندنش لذت بردم و پیشنهادش میکنم و همین;):)