نظر Mostafa Ch برای کتاب چهل دروازه به ماورا: راهنمای سفر به دنیای درون (جلد اول)

بنده همسن جناب میرشکاری هستم و از همان سنی که تجربهٔ ایشان شروع شد، با این مباحث آشنایی داشتم. ضمن احترام و ارادت قلبی، گاهی در کلامشان اغراق و غلو می‌بینم. ایشان مدعیست که به‌مدت بیست‌سال مداوم هر شب چندین سال در رویا بطور آگاهانه در جهان‌های دلخواه سپری می‌کند. هرچند تاکنون از عرفای بزرگ ایران و جهان نیز چنین چیزی نشنیده‌ام، اما اگر این ادعا را بپذیریم، همین تجربه از انسان یک اَبَرانسان می‌سازد که تمام دانش و تجربهٔ گذشته و آیندهٔ جهان را در خود حمل می‌کند و دیگر تبلیغ و تقلّا و اصرار برای فروش کتاب و پکیج و دوره‌هایش معنی و توجیهی ندارد. ضمناً نویسنده مدعیست با خواندن این چهارجلد کتاب، می‌توان به تجربهٔ رویای آگاهانهٔ ارادی رسید؛ اما پیش شرط آن را «خودآگاهی کامل» طی بیداری قرار می‌دهد که متأسفانه با سبک زندگی مدرن شهری تقریباً ناممکن است. اگر چنین قابلیتی دست‌یافتنی بود، نیاز به مطالعهٔ هیچ کتابی نداشتیم و رویای آگاهانه بی تلاش و خودکار رخ می‌داد. بااین حال در کتاب جزئیات و ظرایفی ذکر شده که مطالعهٔ آن خالی از لطف نیست و نیز می‌تواند ذهن و قصد را در مسیر هدف مزبور قرار دهد.