مجموعه داستان‌های صمد بهرنگی رو نمی‌شه فقط به‌عنوان قصه‌های کودکانه دید. حتی وقتی ساده‌ن، دارن یه چیز عمیق‌تر رو نشونه می‌رن: فقر، نابرابری، و میل به تغییر. داستان‌هایی مثل «ماهی سیاه کوچولو» با زبونی ساده، ولی با نگاهی تیز، ساختارهای پوسیده‌ی اجتماعی رو نقد می‌کنن.
اگه دنبال قصه‌هایی هستی که هم قابل فهم باشن، هم توی ذهن بمونن، این مجموعه مفیده. نه فقط برای بچه‌ها، برای هر کسی که می‌خواد ببینه چطور می‌شه با چند صفحه‌ی ساده، یه سوال بزرگ درباره‌ی عدالت و آزادی مطرح کرد. صمد بهرنگی قصه نمی‌گه که سرگرم کنه؛ قصه می‌گه که بیدار کنه.
اگه دنبال قصه‌هایی هستی که هم قابل فهم باشن، هم توی ذهن بمونن، این مجموعه مفیده. نه فقط برای بچه‌ها، برای هر کسی که می‌خواد ببینه چطور می‌شه با چند صفحه‌ی ساده، یه سوال بزرگ درباره‌ی عدالت و آزادی مطرح کرد. صمد بهرنگی قصه نمی‌گه که سرگرم کنه؛ قصه می‌گه که بیدار کنه.