نظر محسن جوهری برای کتاب مثنوی معنوی - دفتر چهارم

سلام و درود بر شما جناب فیض الباری فایق سیابی

مولانا قبل از اینکه ایرانی، افغانی، عرب و یا هر ملیت دیگری باشد، یک انسان با بینشی به وسعت هستی و دیدگاهای به بلندای قامت انسانیت است.

او که به زبان پارسی سخن میگفت و با خود زمزمه می‌کرد، پارسی گو، گرچه تازی خوش تر است.

و همه شنیده ایم که در ادامه می‌گوید. . . عشق را خود صد زبان دیگر

آری، او از منظر عشق و از قله وحدت به انسانها نگاه می‌کند و ابدا نمی‌توان مولانا را محدود و محصور در زبانی و ملیتی و قالب خاصی کرد

بیایید اکنون شاه بیت مولانا رو با هم زمزمه کنیم

پس زبان همدلی خود دیگر است -- همدلی از همزبانی خوشتر است

آری آری، به راستی همدلی از همزبانی خوشتر است

با احترام و سپاس فراوان، محسن جوهری، مدیر پروژه بزرگ کتابهای خاموش