نظر آذرخش برای رمان انجمن شاعران مرده

در این داستانِ بسیار خوب و آموزنده که هم مناسب نوجوانان و جوانان و هم مناسب والدین هست به ماجرای چند پسرِ دبیرستانی که در مدرسه ای شبانه روزی مشغول به تحصیل هستندپرداخته، همچنین به معضلاتی که گویا در تمام جوامع موجوده؛ اشاره شده، مثل پدر و مادرهایی که به اهداف و آرزوهای خودشون نرسیدن اما تمام سعیشون رو میکنن که فرزندانشون بالاجبار راهی که اونها میخواستند طی کنند و نتونستند رو طی کنند، توجهی هم به خواسته ها و استعداد فرزندشون ندارند و مادام هم تلاشها و هزینه هایی که کردند رو چماق کرده و بر سر فرزند میکوبند، یا معضل بعدی سیستم آموزشیِ خشک با اهداف از پیش تعیین شده ای که محصلین موظف به اجرای بی چون و چرا هستند و سرپیچی از قوانینِ این سیستم منجر به تنبیه سخت و طرد از تحصیل میشه. متأسفانه اگر فردی مثل آقای کیتینگ هم باشه (که نمونه ش بسیار کمه) که اعتماد به نفس کشته شده ی محصل رو زنده کنه یا به دانش آموزانش حالا مستقیم یا غیرمستقیم بیاموزه که بروز، آزاده، جسور و بدنبال کشف و اجرای توانمندیهای خودشون باشند رو بشدت پس میزنند و مثل یک خائن و جانی باهاش برخورد میکنند! این دو معضل در کنار سایر موارد شاید موفق باشند اما در اکثر مواقع باعث دلزدگی فرزند میشن یا ممکنه او رو در مسیری قرار بدن که عاقبت خوشی نداره، (مثل اتفاقی که برای نیل افتاد). نکات کتاب زیاده و قابل تأمل و تفکر. سپاس.