نظر آبتین حاجی پور برای کتاب صوتی چرم ساغری

رمان چرم ساغری بیش از آن که یک روایت جادومآبانه باشد، میدان جدال اندیشه‌ها و بازتابی از بحران هستی انسان مدرن است. بالزاک در قالب داستانی سوررئال، مسئله‌ی اراده، میل و فنا را به چالش می‌کشد؛ چرم جادویی، تمثیلی از نیروی میل انسان است که هر بار به خواستی تن می‌دهد، کوچک تر می‌شود — همان گونه که عمر انسان در پی تمنای بی پایان تحلیل می‌رود. قلم سنگین و نحوه‌ی گفت وگوهای فلسفی میان شخصیت‌ها نه تصادفی، بلکه هم راستا با مضمون اثر است: زبان سخت، در خدمت نمایش تضاد میان عقل و شهوت، تفکر و میل. به همین دلیل، چرم ساغری را باید نه صرفاً به عنوان یک رمان جادوئی، بلکه به عنوان اثری فلسفی در باب مرگ و تمنای زندگی خواند؛ اثری که در نشست‌های کتابخوانی می‌تواند بحث‌های عمیقی درباره‌ی اراده، محدودیت و معنای بودن برانگیزد. این رمان را نمی‌توانید برای لذت و تفنن بخوانید و نباید به خوانندگان مبتدی پیشنهاد نمود.