وقتی این کتاب رو خریدم با نویسنده آشنایی نداشتم اما وقتی شروع به شنیدن کتاب کردم فهمیدم اشتباه کردم. آثار آلیس فینی به شکلی هست که شاید بعضی قسمتها رو باید با دقت بیشتری بخونی یا گاهی مجبورشی برگردی و بعضی صفحات رو مجددا از نو بخونی تا بفهمی چی شد. سبک این نویسنده در بعضی بخشهای داستان گزیده گویی و یا حتی اشاراتی مبهم به نشانه هایی هست که اگه رهاشون کنی ممکنه بعدا گیج بشی. و من این جور کتابها رو ترجیح میدم بخونم تا بشنوم. به این خاطر از اینکه کتاب رو به صورت صوتی تهیه کردم خیلی راضی نیستم و اما داستان کتاب: داستان درباره چهارزن در سنین مختلف هست که هر کدام به نوعی درگیر روابط مادر فرزندی و مشکلات دیگه هستند. اوایل داستان کمی ماجرا بی ربط و نامفهومه که به مرور هم ربط و ارتباط داستان معلوم میشه و هم کلیت ماجرا. در کنار روایت های چهارگانه قصه گم شدن نوزاد شش ماهه ای از داخل یک سوپرمارکت در بیست سال قبل هم بازگو میشه که کاملا قابل حدسه که داستان یکی از چهار زنه. ارتباط خصمانه پیرزن و دخترش عجیب و غیر قابل توجیهه. چرا یک مادر و دختر باید اینقدر با هم مشکل داشته باشند اونهم در سنین پیری و میانسالی. شخصیت کفشدوزک که گاهی سفید و گاهی خطاکار و گاهی خاکستری میشه و درنهایت مخاطب رو غافلگیر میکنه جالب بود.
خطر اسپویل تنها شخصیت مرد داستان که انگار فقط ساخته شده تا در مواقع لزوم بار شخصیت سیاه داستان رو به همراه مدیر آسایشگاه به دوش بکشه میتونست باورپذیرتر باشه اما بزرگترین نقطه ضعف کتابه به نظر من. ضمن اینکه قابل حذف هم بود. در کل شاید بهترین کتاب نویسنده نباشه اما بد هم نبود. البته صداپیشه ها گاهی خیلی صداشون شبیه به هم بود به طوری که نمیشد فهمید کدوم شخصیته.
خطر اسپویل تنها شخصیت مرد داستان که انگار فقط ساخته شده تا در مواقع لزوم بار شخصیت سیاه داستان رو به همراه مدیر آسایشگاه به دوش بکشه میتونست باورپذیرتر باشه اما بزرگترین نقطه ضعف کتابه به نظر من. ضمن اینکه قابل حذف هم بود. در کل شاید بهترین کتاب نویسنده نباشه اما بد هم نبود. البته صداپیشه ها گاهی خیلی صداشون شبیه به هم بود به طوری که نمیشد فهمید کدوم شخصیته.