نظر رامین برای کتاب دلایلی برای زنده ماندن

این اثر مثل یه دوست صمیمیه که وسط تاریکی میاد کنارت می شینه و بدون شعار دادن، فقط یه جورایی می گه: منم این جا بودم، می فهممت. نویسنده با صداقت دردناک از افسردگی خودش میگه، نه با ژست روان شناس، بلکه با صدای یه آدم زخمی که تونسته زنده بمونه. جمله هاش ساده ان، اما پر از عمق. مخصوصاً اون گفت وگوهای بین (خودِ گذشته) و (خودِ حال) که آدمو تکون می ده. اگه خودتون یا کسی که دوستش دارین با افسردگی درگیر بوده، این کتاب می تونه یه مرهم باشه، نه درمان، ولی یه هم درد واقعی. بعضی جاها زیادی شخصی و پراکنده ستیه کم حس اینو داره انگار داری توی ذهن نویسنده قدم می زنی بدون اینکه دقیق بدونی قراره به کجا برسی. برای کسی که دنبال راهکارهای عملی یا ساختار منظم تریه، ممکنه ناامیدکننده باشه. اگه قبلاً کتاب های خودیاری یا روان شناسی خوندین، ممکنه بعضی حرف ها براتون تکراری باشه یا خیلی تازه به نظر نرسه.