نظر متین برای کتاب اتاقی برای مهمان

«اتاقی برای مهمان» برای من رمانی تلخ و سنگین بود که بیش از همه، فشار روانی بر مراقب را هویدا می کرد. هلن قهرمانِ بی تزلزل نیست، بلکه انسانی واقعی است که زیر بار دوستی، وظیفه و حقیقت سختِ مرگ فرو می ریزد. از خلال نیکولا می بینیم چگونه انکار و ظاهر سازی امید می تواند هم برای خودش و هم برای اطرافیان آسیب زا شود. این کتاب نشان داد که کمک خواستن همیشه آسان نیست، و همه ی اطرافیان هم لیاقت دانستن ضعف های ما را ندارند. در نهایت، رمان آینه ای شد که به من یادآوری کرد شجاعت واقعی گاهی در پذیرفتن ناتوانی است، نه در پنهان کردن آن.