نظر حامد جامه بزرگی برای کتاب راهنمای عملی آرام کردن ذهن

من این کتاب را با ذهنی تحلیل گر خواندم، نه با عطش آرامش. دنبال راه حل‌هایی بودم که نه فقط آرام کنند، بلکه منطقی باشند. - نویسنده؟ قابل احترام. کریس بیلی اهل حرف‌های بی پشتوانه نیست. هر توصیه‌اش را با داده و تجربه پشتیبانی می‌کند. این برای من، که به ساختار و استدلال اهمیت می‌دهم، نقطه قوت است. - محتوا؟ بعضی فصل‌ها مثل «ذهنیت بیشتر» و «اوج تحریک» واقعاً ارزش خواندن دارند. اما گاهی کتاب به سمت ساده سازی بیش از حد می‌رود. من از کتابی با عنوان «راهنمای علمی» انتظار دارم که هر جمله‌اش قابل ارجاع باشد، نه صرفاً قابل احساس. - تمرین ها؟ کاربردی اند، اما نه انقلابی. بیشتر شبیه یادآوری‌اند تا کشف. برای کسی مثل من که به روان شناسی علاقه دارد، این تمرین‌ها بیشتر تأیید دانسته هاست تا افزودن به آن ها.