نظر علیرضا فتح آبادی برای کتاب صوتی نظم

نمایشنامه نظم از چارلی چاپلین یه تجربه متفاوت بود. انتظار داشتم با یه متن طنز یا حداقل سبک تر روبه رو بشم اما چیزی که خوندم یه روایت تلخ و عمیق از اطاعت کورکورانه و ساختارهای بی رحم قدرت بود. داستان توی فضای نظامی اتفاق می افته، جایی که قراره یه افسر جوان اعدام بشه. همه چیز دقیق و منظم پیش می ره اما همین نظم تبدیل می شه به نماد خشونت. چاپلین خیلی هوشمندانه نشون می ده که چطور آدم ها توی سیستم های خشک و بی انعطاف تبدیل می شن به مهره هایی بی احساس. ترجمه احمد شاملو هم واقعاً قوی بود. زبانش شاعرانه ست اما در عین حال ساده و قابل فهم. حس کردم دارم یه شعر تراژیک می خونم نه فقط یه نمایشنامه. روایت صوتی با صدای مهدی رضایی و علی شمسی هم خوب بود و تونست فضای سنگین داستان رو منتقل کنه. در کل نظم یه نمایشنامه کوتاهه اما تأثیرش بلندمدته. باعث شد به این فکر کنم که چقدر از تصمیم هامون واقعاً از روی اختیارن و چقدرشون فقط اطاعت از یه نظم تحمیل شده ست.