نظر میترا برتون برای کتاب صوتی کوکورو

کتاب “کوکورو” از پرفروش ترین‌های ادبیات ژاپن است که در سال ۱۹۱۴ نوشته شده و روایتگر تنهائی انسان در تمام عصرهاست. مرد جوانی به دلیل تحصیل محل، تولدش را ترک کرده و به توکیو می‌رود. آن جا با مرد میانسالی که سنسی می‌خواندش آشنا می‌شود. سنسی از همان ابتدا در نظر مرد جوان مرموز می‌آید. او می‌فهمد که پیرمرد گذشته ایی دارد که هیچ کس از آن باخبر نیست. حتی همسر سنسی. مرد جوان به دلیل بیماری پدر مدتی به روستا بازمی گردد تا در کنار او باشد در همین زمان نامه ایی طولانی و بلند بالا از سنسی به دستش می‌رسد. سنسی در نامه، تکه تاریک، مبهم و رازآلود زندگی‌اش را برای جوان فاش کرده است. در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: حتما هنوز به یاد داری روزی به تو گفتم گونه‌ای بشر به نام آدم بد در این جهان وجود ندارد. باید توجه داشت که بیشتر خوب‌ها هم اگر موقعیتش پیش بیایید ناگهان بد می‌شوند. از نظر من نویسنده کوشیده بیانگر این مفهوم باشد که تا زمانی که انسانی سالم در جامعه ایی ناسالم زیست کند، خودش نیز بالاجبار بخشی از این فساد خواهد شد زیرا زیست او وابسته به همان جامعه فاسد است.