نظر Nazanin Khademifar برای کتاب صوتی درمان شوپنهاور

یکی از جذابیت‌ها این است که یالوم از جلسات گروه درمانی به عنوان بستر برای مطرح کردن پرسش‌های فلسفی درباره‌ی رنج، تنهایی، مرگ و معنا استفاده می‌کند. برخلاف عنوانی که شاید انتظار «نسخه‌ی درمانی» شوپنهاور را القا کند، کتاب بیشتر نشان می‌دهد که نگاه خشک و بدبینانه‌ی او چگونه می‌تواند هم مانع و هم محرکی برای خودشناسی باشد. سبک نوشتن روان و قابل فهم است، به ویژه برای کسانی که شاید به طور مستقیم سراغ آثار فلسفی سنگین شوپنهاور نمی‌روند. به طور کلی، می‌شود گفت این کتاب یک تجربه‌ی هم زمان فلسفی و روان شناختی است؛ نه صرفاً رمان، نه صرفاً متن آموزشی. ارزشش بیشتر در برانگیختن فکر و گفت وگو درباره‌ی شیوه‌ی زیستن است.