نظر Amir HD برای کتاب صوتی میدگارد 1: دره طلسم شده

ریتم داستان متعادل و خوبه اما در شخصیت پردازی بسیار ضعیف عمل شده اما چیزی که از همه مهم تره و دلیل نوشتن این ویرگول هم همینه سردرگمی نویسنده است. به نظر میاد نویسنده خودش هم نمیدونه چیکار میخواد بکنه. این که ادعا میکنه ماجرا در دنیای پری ها اتفاق میفته و این پری ها هیچ ارتباطی با دنیای ادمیزادها ندارند اما همزمان کریسمس رو جشن میگیرند! (به نظر نویسنده نمیدونه جشن کریسمس چیه) یا اینکه ادعا میکنه نقش اصلی در ایران زندگی میکرده اما تمام صحنه پردازی ها از یتیم خانه، اروپای قرن 18 و 19 رو تداعی میکنه و داستان هایی مانند اولیور توئیست. این نشان سردرگمی هویتی همه ماست ما نمیدونیم کجا هستیم نمیدونیم چی هستیم به یکجور فقر فرهنگی دچار شدیم که حتی رمان هامون هم باید حال و هوای اروپایی و غربی داشته باشه. احساس پوچی فرهنگی که بین همه ما رخنه کرده و متاسفانه در ادبیات معاصر ما هم کم کم وارد میشه. ادعای آریایی بودن میکنیم از اون طرف اگر کریسمس رو جشن نگیریم انگار یک مراسم مهم مذهبی رو انجام ندادیم که مستوجب عذاب هست. میدگارد نمونه ی این مشکل اجتماعی مملکت ماست که هرروز داره عمیق تر و عمیق تر میشه. اما کمی هم از خوبی های این اثر بگم. اول از همه شجاعت نویسنده است که وارد همچین ژانری شده بومی کردن فضا (هرچند ناقص و دست و پا شکسته) نوید آینده ای روشن برای ژانر فانتزی ایران رو میده ژانری که معمولا مخصوص قشر نوجوان و جوانه و با انتشار اثار بیشتر از این دست مانع میشیم که فکر جوانان ما با اثار بعضا الحادی غرب مسموم بشه. درسته که داستان به طرز بسیار سخیفی وام گرفته از آثار شاخص غرب هست ولی نمیتوان از نبوغ نویسنده در خلق دنیای خودش غافل شد. در آخر طبق معمول توصیه ام اینکه کتاب باید خونده بشه