نظر hossein moghadam برای کتاب ماده‌ی تاریک

داستان جالبی بود سفر و سردر گمی در دنیای موازی برای کسایی که به ژانر علمی تخیلی علاقه دارند عالیه بگم این کتاب از اون کتاباییه که وقتی برداشتی، دیگه نمیتونی بذاری زمین. دلیل اصلی گیراییاش هم اون ایده مرکزی و سوال خفنشه: «اینا همه مسیرهایی که میتونستی تو زندگیت داشته باشی، کدومشون رو واقعاً میخوای؟» این سوال آدم رو تا روزها بعد از تموم کردن کتاب هم درگیر خودش میکنه. داستان درباره یه پروفسور فیزیک به نام جیسون دسن هست که یه زندگی عادی و نسبتاً روتین داره با همسرش دانیلا و پسرش چارلی. یه شب که برای خرید بیرون میره، یهویی دزدیده میشه و وقتی به هوش میاد، میبینه خودش تو یه دنیای کاملاً متفاوته. دنیایی که در اون به ظاهر همه چی براش آمادهست، به یه دانشمند معروف تبدیل شده، ولی همسر و پسرش رو از دست داده. از همینجا سفر جنون آمیز جیسون شروع میشه برای برگشتن به خانۀ واقعیش. چیزی که واقعاً کتاب رو میچرخونه و خفن کرده، ایدۀ چندجهانیه بلیک کراچ خیلی قشونگ نشون میده که هر انتخاب کوچیک ما در زندگی، میتونه یه دنیای کاملاً جدید و موازی بسازه. این مفهوم که معمولاً توی کتابای خشک فیزیک میخونی، اینجا با پوست و خونت درک میکنی و حسابی آدم رو به فکر میندازه کهای کاش فلان کار رو میکردم یاکردم چی میشد؟ این بخش کتاب واقعاً فلسفی و عمیقه. از نظر ریتم داستان هم باید بگم کتاب از همون صفحات اول گاز میده و مثل یه قطار سریع السیر تا آخرین صفحه سرعتش رو حفظ میکنه. پر از تعلیق و صحنه های فرار و اکشن هست و اصلاً احساس خستگی نمیکنی. هر فصلی که تموم میشه، یه سوال جدید تو ذهنت ایجاد میشه حتی اگه اهل ژانر علمی تخیلی هم نباشی مجبورت میکنه تا تهش بری.