نظر شهرزاد خالقی برای کتاب بیمار خاموش

یکی از اون کتاب هاس که پیچش آخرش تورو میخکوب میکنههمون پیچیه که باعث شد کتاب جهانی بشه و میلیون‌ها نسخه بفروشه نمی‌خوام اسپویل کنم ولی وقتی بهش می‌رسی همه چیز زیر و رو می‌شه و دیدت نسبت به کل داستان عوض می‌شه این لحظه‌ی شوکه که باعث می‌شه بعد از بستن کتاب به فکر فرو بری و حتی بخوای برگردی چند فصل قبل رو دوباره بخونی تا مطمئن بشی درست متوجه شدی واقعاً باید گفت مایکلیدیس هوشمندانه روی همین برگ شرط بسته بود بدون اون پیچش آخر بیمار خاموش احتمالاً یه رمان جنایی متوسط باقی می‌موند و هیچ وقت این همه سر و صدا نمی‌کردتجربه‌ی شخصی من از خوندن این بود که اوایل کتاب به شدت کنجکاو بودم و هی می‌خواستم بدونم چرا آلیشیا حرف نمی‌زنه وسط‌ها کمی افت کردم و حس کردم ریتم خوابیده، اما آخرش که رسیدم همه‌ی اون افت جبران شد پایانش همون چیزی بود که باعث شد کتاب ارزش خوندن داشته باشه. با این حال وقتی تموم شد فهمیدم به جز اون لحظه‌ی شوک چیز زیادی تو ذهنم نمونده شخصیت‌ها یا جزئیات داستان اون قدر موندگار نبودن که مدام یادشون بیفتم وقتی بخوای بیمار خاموش رو با کتاب‌های دیگه مقایسه کنی بیشتر شبیه آثاری مثل دختر گمشده یا دختری در قطار به نظر میاد رمان‌هایی که روی رمز و راز هیجان و پیچ و خم داستانی حساب می‌کنن هم سرگرم کننده ان هم پرفروش اما لزوماً عمیق یا ماندگار نیستن این‌ها بیشتر مثل یه فیلم هیجان انگیز دو ساعته ان که توی لحظه میخکوبت می‌کنه اما بعد از مدتی خیلی از جزئیاتش از ذهنت می‌ره